„Ég skal við­ur­kenna það að ég hlakk­aði til þegar ég fór að sofa í gær­kvöldi og vakn­aði kátur í morg­un,“ sagði Sig­mundur Davíð í til­efni skulda­leið­rétt­ing­ar­dags­ins sem vænt­an­lega verður rauður dagur héðan í frá. Í myrkv­uðu húsi í Garða­bænum hefur kveðið við annan tón þar sem Bjarni Bene­dikts­son hefur staðið glas­eygður og grá­baug­aður fyrir framan bað­her­berg­is­speg­il­inn og sagt við sjálfan sig: „Sama hvað ger­ist á morgun þá ertu ennþá flottur strák­ur,“ og hnyklað svo brjóst­vöðvana á sér mátt­leys­is­lega því til ósann­færðar stað­fest­ing­ar.

Á meðan á ofæfða blaða­manna­fund­inum stóð hefur hann svo síend­ur­tekið þessa mön­tru í hausnum á sér á meðan hann horfði á vel vara­sal­vaðar varir for­sæt­isáð­herr­ans hreyfast hljóð­laust á milli þess sem hann velti fyrir sér hvort það væri ein­hver leið til þess að aftengja vit­und sína lík­am­anum á meðan á þessum skrípa­leik stóð.

­Samt stendur stærsti stjórn­mála­flokkur Íslands þög­ull í far­þega­sæt­inu og horfir á þennan gjörn­ing fara fram, hug­mynda­fræði­lega holur að innan eins og til­finn­inga­lega tómi feðra­veld­is­út­hverfa­pabb­inn sem hann er

Hann hlýtur nefni­lega að skamm­ast sín. Alveg eins og allur Sjálf­stæð­is­flokk­ur­inn hlýtur að skamm­ast sín. Eins glötuð og hún oft er þá er hann nefni­lega flokkur hug­mynda­fræði sem gengur út á frelsi – og jafn­framt ábyrgð ein­stak­lings­ins í sam­fé­lag­inu – sem sam­ræm­ist illa þeim gjörn­ingi að láta opin­beru fé rigna yfir fólk eins og rapp­ari á strípi­klúbbi í lélegu tón­list­ar­mynd­bandi frá tíunda ára­tugn­um. Samt stendur stærsti stjórn­mála­flokkur Íslands þög­ull í far­þega­sæt­inu og horfir á þennan gjörn­ing fara fram, hug­mynda­fræði­lega holur að innan eins og til­finn­inga­lega tómi feðra­veld­is­út­hverfa­pabb­inn sem hann er – hafði eitt sinn drauma og vænt­ingar um ein­hverja Ayn Randíska hetjupara­dís en horfir nú dauð­eygður á sjón­varpið til að deyfa í burtu magapín­una af öllu stolt­inu sem hann hefur þurft að gleypa. Ætli það sé ekki eins gott að hann megi ekki versla sér bjór í hverf­is­búð­inni því að ann­ars mundi hann lík­lega drekka sig í svefn á hverju kvöldi.

Sið­blindur fær sýn!

En það voru ekki bara titr­andi efri­varir í Hörp­u­nni heldur líka uppi í Efsta­leiti þar sem Gísli Freyr Val­dórs­son var leið­asti maður í sjón­varpi síðan for­stjóri Brit­ish Petr­o­leum baðst afsök­unar á því að hafa hellt 800 milljón lítrum af olíu niður í Mexík­óflóa. Auð­mjúkur baðst hann afsök­unar á því að hafa dregið þennan lyga­myllu­stein á eftir sér í tæpt ár og þarna loks­ins kom­inn á sið­ferð­is­lega enda­stöð. Ég hefði ekki trúað þessu hefði ég ekki séð þetta með mínum eigin augum – eins og að horfa á sjón­varps­út­send­ingu frá krafta­verka­stund með Benny Hinn – sið­blindur fær sýn!

Hann virt­ist reyndar ekki muna mörg atriði máls­ins, né eftir neinum sam­tölum við fólk og í raun gat hann ekki fært atburð­ar­rás­ina í nein orð – nema þá ein­földu stað­reynd að sökin var hans og sam­viskan leyfði honum ekki að halda þessum lyga­vef gang­andi.

Vinir hans og vel­gjörð­ar­menn úr Sjálf­stæð­is­flokknum kepp­ast svo um að senda honum heilla­óskir og koma í orð aðdáun sinni á þeim gríð­ar­lega per­sónu­lega styrk sem hann sýndi með því að ljúga stans­laust í tíu mán­uði, dylgja um hæl­is­leit­end­ur, benda á aldr­aðar skúr­inga­konur og játa svo þegar óyggj­andi sönn­un­ar­gögn lágu loks­ins fyrir.

Vinir hans og vel­gjörð­ar­menn úr Sjálf­stæð­is­flokknum kepp­ast svo um að senda honum heilla­óskir og koma í orð aðdáun sinni á þeim gríð­ar­lega per­sónu­lega styrk sem hann sýndi með því að ljúga stans­laust í tíu mán­uði, dylgja um hæl­is­leit­end­ur, benda á aldr­aðar skúr­inga­konur og játa svo þegar óyggj­andi sönn­un­ar­gögn lágu loks­ins fyr­ir. „Öll él stytti upp um síðir Gísli minn...You’ll be back!” peppar pól­stjarna íslenskrar sið­vit­und­ar, Tryggvi Þór Her­berts­son. Svo sendir Fíla­delf­íu­söfn­uð­ur­inn líka heilla­kveðj­ur.

Helen Kell­er-­málsvörnin

Þrátt fyrir allt þetta ber inn­an­rík­is­ráð­herra enn fyrir sig Helen Kell­er-­málsvörn­ina og vill meina að hvorki augu, eyru né önnur af hennar skyn­færum hafi verið virk síð­ast­liðið tæpa árið og að hún geti ekki borið ábyrgð á afglöpum ófag­legs og póli­tískt ráð­ins aðstoð­ar­manns. Hún mun sitja sem fast­ast þangað til hún verður borin út enda búin að segja af sér nógu mörgum emb­ætt­um.

En núna þegar þeir eru búnir að fram­kvæma stóra Ein­ars Mika­els-töfra­bragðið sitt og breyta 80 millj­örðum í til­gangs­laust kjaftæði þá hlýtur kæru­leys­is­lyfið fljót­lega að renna af fólki

Í þessu blóð­baði stendur Fram­sókn­ar­flokk­ur­inn ein­hvern veg­inn eftir sem sig­ur­veg­ari í stríði henti­stefn­unnar gegn hug­mynda­fræði. En núna þegar þeir eru búnir að fram­kvæma stóra Ein­ars Mika­els-töfra­bragðið sitt og breyta 80 millj­örðum í til­gangs­laust kjaftæði þá hlýtur kæru­leys­is­lyfið fljót­lega að renna af fólki og það þarf að und­ir­búa næsta útspil til að halda sýn­ing­unni gang­andi í rúm­lega tvö ár til við­bót­ar. Nú þegar er byrjað að berja þann upp­stopp­aða hest sem er Reykja­vík­ur­flug­völlur og er þá lík­legt að næst verði gripið í gamla slag­ara eins og per­ver­tískan áhuga á skipu­lags­málum í Soga­mýr­inni, fjöl­menn­ing­ar­fó­bíu og sturl­aðan ótta við erlent græn­meti.

Ann­ars er ekk­ert nýtt í því að lygarar haldi áfram að ljúga. Það er samt ágætt að hafa í huga að stærsta ástæðan fyrir því að lygarnar kom­ast stundum upp er að frekir blaða­menn fá óþol­andi þrá­hyggju fyrir að afhjúpa þær. Hefðu þeir Jón Bjarki og Jóhann Páll ekki haldið áfram að hamra á þessu máli í nærri heilt ár þá hefði lík­lega eng­inn fellt nein tár í Efsta­leit­inu. Það er ekki sjálf­gefið á tímum þar sem Mann­rétt­inda­dóm­stóll Evr­ópu hefur varla við að snúa við dómum yfir íslenskum blaða­mönnum sem Hæsta­rétti fannst vera of hortug­ir. Stundum er ekki nóg að kveikja bara á kerti úti í glugga og vona að sið­lausu svik­ar­arnir skammist sín. Stundum er allt í lagi að gelta smá og rífa kjaft.

Góða fólkið hefur mælt.

Hanna Birna segðu af þér.

Park­li­fe!