Hæsti­réttur sýkn­aði í dag fyrr­ver­andi for­stjóra, Guð­mund Hauks­son, og fimm stjórn­ar­menn SPRON af ákæru um umboðs­svik við veit­ingu tveggja millj­arða króna láns sem Exista fékk skömmu fyrir hrun. Stjórn­ar­menn­irnir voru þau Ari Berg­mann Ein­ars­son, Jóhann Ásgeir Bald­urs, Mar­grét Guð­munds­dóttir og Rann­veig Rist. Öll voru þau sýknuð bæði í Hér­aðs­dómi Reykja­víkur og í Hæsta­rétt­i. 

Í ákæru voru þau sögð hafa mis­notað aðstöðu sína hjá spari­sjóðnum og stefnt fé hans í veru­lega hættu með því að fara út fyrir heim­ildir til lán­veit­inga með um tveggja millj­arða króna láni til Exista, skömmu fyrir hrun fjár­mála­kerf­is­ins á Íslandi.

Hæsti­réttur féllst ekki á mála­til­búnað ákæru­valds­ins. Bent er á í dómnum að gögn sem stjórnin hafði aðgang hafi gefið til kynna að staða Exista hafi verið strek. Sam­kvæmt árs­hluta­upp­gjöri Exista frá því skömmu áður en lánið var veitt hafi eig­in­fjár­staða fyr­ir­tæk­is­ins verið afar sterk og end­ur­fjár­mögnun tryggð átján mán­uði fram í tím­ann. Í dómnum segir orð­rétt: „Ásetn­ingur er sak­næm­is­skil­yrði eftir 249. gr. almennra hegn­ing­ar­laga. Sam­kvæmt árs­hluta­upp­gjör­inu var eig­in­fjár­staða B hf. afar sterk þremur mán­uðum áður en umrætt lán var veitt til eins mán­aðar og end­ur­fjár­mögnun tryggð fram í des­em­ber 2009. Að fram­an­greindu virtu, en að öðru leyti með vísan til for­sendna hins áfrýj­aða dóms, er ósannað af hálfu ákæru­valds­ins, sbr. 108. gr. og 1. mgr. 109. gr. laga nr. 88/2008, að hinir ákærðu stjórn­ar­menn hafi af ásetn­ingi mis­notað aðstöðu sína hjá spari­sjóðnum með því að veita B hf. lán það sem hér um ræðir og þannig gerst brot­legir við 249. gr. almennra hegn­ing­ar­laga. Verður því nið­ur­staða hins áfrýj­aða dóms um sýknu þeirra stað­fest. Þá verður ákærði Y sýkn­aður af sak­ar­giftum með vísan til for­sendna hér­aðs­dóms. Sam­kvæmt þessu verður hinn áfrýj­aði dómur stað­fest­ur.“