David Camer­on, for­sæt­is­ráð­herra Bret­lands, er nú lentur í vand­ræðum í Bret­landi, þar sem hann gaf ekki upp allar upp­lýs­ingar um sína per­sónu­legu hagi, þegar kemur að fjár­mál­um. Hann við­ur­kenndi í gær, að hafa hagn­ast af félagi sem skráð var á föður hans, Bla­ir­more Invest­ment Fund. Hagn­að­ur­inn nam 31.500 pund­um, eða sem nemur 5,5 millj­ónum króna. 



Félagið kemur fyrir í hinum svo­nefndu Panama­skjöl­um, og var aflands­fé­lag í skatta­skjóli. Cameron full­yrðir sjálf­ur, að skatt­greiðslur er tengd­ust honum hafi alla tíð verið í takt við lög í Bret­landi. Hann sleit form­lega á tengsl við félagið fjórum mán­uðum áður en hann tók við sem for­sæt­is­ráð­herra 2010. 



Tel­egraph, sem er við­ur­kennt og þekkt stuðn­ings­blað Íhalds­flokks­ins í rit­stjórn­ar­skrif­um, það er flokks Camer­on, er ekki ánægt með stöðu for­sæt­is­ráð­herr­ans og birti í gær afar gagn­rýnan pistil um stöðu hans. Aðeins nokkrum klukku­tímum eftir að Cameron við­ur­kenndi fyrr­nefnd atriði, var ljóst að þetta er orðið erf­ið­asta mál sem hann hefur staðið frammi fyrir sem for­sæt­is­ráð­herra, þegar orð­spor hans og trú­verð­ug­leiki, er ann­ars veg­ar. Þegar hefur komið fram krafa um að hann birti öll gögn um mál­ið. 



Það flækir síðan málin enn frekar að þær hörðu deilur sem nú geysa í Íhalds­flokkn­um, vegna kosn­inga um hvort Bret­land á að vera í Evr­ópu­sam­band­inu eða ekki, eru erf­iðar fyrir Cameron fyr­ir, og margir þeirra sem eru í fram­varða­sveit bar­átt­unnar fyrir því að Bret­land fari úr Evr­ópu­sam­band­inu, koma við sögu í Panama­skjöl­un­um. 



Cameron er meðal ann­ars gagn­rýndur fyrir að hafa þessi tengsl við félag í skatta­skjóli, og fyrir að hafa ekki gefið þessa hags­muni upp, á sama tíma og stjórn­mála­menn segja almenn­ingi að þeir séu að berj­ast gegn alþjóða­væddum aflandseyja­við­skiptum og skatta­skjól­u­m. 



For­vitni­legt verður að fylgj­ast með því hvernig þetta mál fer, ekki síst í ljósi þeirrar stöðu sem Bjarni Bene­dikts­son, efna­hags- og fjár­mála­ráð­herra og for­maður Sjálf­stæð­is­flokks­ins, er í hér á landi. Hann átti í félagi sem skráð var í þekktu skatta­skjóli, en það eitt, að hafa slík tengsl, þykir hneyksli á alþjóða­vett­vangi. Á því hafa íslenskir stjórna­mála­menn ekki áttað sig, fyrr en hugs­an­lega núna, þegar þeir hafa verið á for­síðum allra útbreidd­ustu dag­blaða hins vest­ræna heims í nokkra daga, og stans­laust til umræðu í sjón­varpi og á net­inu.



Bjarni er yfir­ráð­herra skatta­mála og skatt­rann­sókna. Aug­ljós­lega þarf hann að leggja fram öll gögn um mál sín, skatta- og eigna­yf­ir­lit, mörg ár aftur í tím­ann, til þess að svara því sem kallað er eft­ir. Hann getur ekki ein­hliða matað fjöl­miðla með upp­lýs­ing­um, eftir það sem á undan er geng­ið. Málið er þegar orðið of alvar­legt.



Gott væri líka að hann legði fram yfir­lit yfir fjár­magns­hreyf­ing­arnar seinnipart árs 2009, sem hann tal­aði um sjálfur í við­tali við Kast­ljós. Almenn­ingur skilur þetta vænt­an­lega illa, enda hefur hann verið með sinn sparnað bak við lög­bundin fjár­magns­höft frá því í nóv­em­ber 2008. Seðla­bank­inn setti reglur 30. októ­ber 2009, til að hindra að það væri hægt að taka „hring­inn“ á aflands­mark­aðnum með krón­una. Þegar þessar upp­lýs­ingar verða teknar sam­an, þá mætti fylgja nákvæmt yfir­lit yfir gengi krón­unn­ar, ef um gjald­eyr­is­við­skipti er að ræða, og tíma­setn­ingar við­skipta, svo það sé alveg öruggt að hann hafi ekki verið að hagn­ast á aflands­gengi krón­unn­ar. 



Mik­il­vægt er að Bjarni sjálfur átti sig á því, að þessa spurn­ingar eru algjör­lega sjálf­sagð­ar, og hann einn getur upp­lýst um málið og eytt óvissu. Og um leið byggt upp trú­verð­ug­leika sinn á nýjan leik. Ef ekk­ert er óeðli­legt við þessi fjár­mál hans, þá er ekk­ert að ótt­ast.

Hægt er að fylgj­ast með atburðum dags­ins hér í beinni.