Bjarni Bene­dikts­son fjár­mála­ráð­herra og for­maður Sjálf­stæð­is­flokks­ins er í litlu sam­bandi við örlög venju­legs fólks í land­inu og er því ekki „lík­legri til þess að geta leitt þjóð­ina í sam­fé­lagi rétt­lætis og kær­leika en ein­fættur maður að spila fót­bolta í meist­ara­deild.“ Þetta skrifar Kári Stef­áns­son, for­stjóri Íslenskrar erfða­grein­ing­ar, í aðsendri grein í Frétta­blað­inu í dag. 

Kári segir Bjarna forð­ast áleitnar spurn­ingar í fjár­laga­frum­varpi sínu fyrir næsta ár eins og heitan eld­inn. „Til dæmis hvernig beri að færa við upp­gjör rík­is­fjár­mála 75.000 klukku­tíma af sárs­auka og 100.000 klukku­tíma af annarri van­líðan sem hefði verið hægt að forð­ast með því að hlúa betur að Spít­al­an­um, 300 ónauð­syn­lega dauð­daga fyrir aldur fram og ótelj­andi klukku­tíma af sorg og ang­ist þeirra sem eftir lifð­u.“ 

Kári biðlar til Alþingis í grein sinni og segir að þjóðir krefj­ist þess að þing­menn lesi fjár­laga­frum­varpið „í tætl­ur, sem víti til varn­að­ar“. Hann segir að heil­brigð­is­kerfið sé í rugli og nýj­ustu kann­anir bendi til þess að mennta­kerfið sé í engu betri mál­um, og það hafi aldrei verið erf­ið­ara fyrir ungt fólk að kaupa sitt fyrsta hús­næði. „Venju­legir laun­þegar á Íslandi eru verr settir en oft áður vegna þess að vel­ferð­ar­kerfið hefur verið van­rækt. Fjár­mála­ráð­herra gleym­ist að það ger­ist svo ótrú­lega margt utan debit og kredit dálka rík­is­fjár­mála af þeirri gerð sem ærlegt fólk vill að sé gert upp í lok árs eins og 2017.“ 

Hann segir það engum vafa und­ir­orpið að fólk þjá­ist og deyi jafn­vel af völdum þess hvað spít­al­inn sé illa í stakk búinn til að sinna því. Þjóðin kref­ist þess að þetta sé lag­að, en Bjarni hunsi þá kröfu þjóð­ar­innar í fjár­laga­frum­varp­inu, sem þó gerir ráð fyrir því að rík­is­sjóður skili 28 millj­arða króna afgang­i. 

„Ef þú átt í ein­hverjum erf­ið­leikum með að hafna frum­varp­inu mundu að fyrir nokkrum dögum sótti 100 ára gömul kona í okkar sam­fé­lagi um vist á hjúkr­un­ar­heim­ili og var sett á biðlista. Það er lítil huggun að því að þau nákvæmu gögn sem við eigum í íslensku sam­fé­lagi um lífslíkur fólks benda til þess að hún verði þar ekki mjög leng­i.“