Stjórn Isa­via er stað­ráðin í að koma í veg fyrir að þátt­tak­endur í sam­keppn­inni um versl­un­ar­pláss í Flugs­stöð Leifs Eiríks­sonar geti kannað hvort ann­ar­legar og ómál­efna­legar ástæður hafi ráðið vali á fyr­ir­tækjum sem fá versl­un­ar­pláss. Þetta segir Aðal­heiður Héð­ins­dótt­ir, for­stjóri Kaffi­társ, í aðsendri grein í Frétta­blað­inu í dag.

Í mars 2014 efndi Isa­via til svo­kall­aðs for­vals til samn­inga­við­ræðna vegna aðstöðu til versl­un­ar- og veit­inga­rekst­urs á Kefla­vík­ur­flug­velli, en samn­ings­tími núver­andi rekstr­ar­að­ila í Leifs­stöð rann út um ára­mót­in. For­vr­a­lið var aug­lýst á evr­ópska efna­hags­svæð­inu. Í kjöl­far nið­ur­stöðu for­vals­ins, þar sem Kaffi­tár hélt ekki plássi sínu í Leifs­stöð, kærði Kaffi­tár nið­ur­stöður til Úrskurð­ar­nefndar um upp­lýs­inga­mál og óskaði eftir upp­lýs­ingum um ein­kunna­blöð sem notuð voru við ákvörðun Isa­via um hver fengi versl­un­ar­pláss.

„Ætla mætti að það stæði ekki í stjórn Isa­via að upp­lýsa hvaða fyr­ir­tæki tóku þátt í sam­keppn­inni, en það er röng álykt­un. Í fyrstu bar fyr­ir­tækið fyrir sig trún­aði við þátt­töku­fyr­ir­tækin og mein­tan álits­hnekki þeirra sem urðu undir í sam­keppn­inni. Þá bar Isa­via fyrir sig að lík­lega tækju fleiri fyr­ir­tæki þátt í slíkri sam­keppni ef leyndi hvíldi yfir sam­keppn­is­ferl­inu. Úrskurð­ar­nefndin gaf lítið fyrir þessi rök og krafð­ist þess að fá nafna­list­ann afhentan í trún­aði. Þá „upp­lýsti“ Isa­via að gögn­unum hefur verið eytt, nafna­list­anum og öllum for­vals­gögnum sem inn­héldu m.a. upp­lýs­ingar um fyr­ir­tæk­in, vöru­fram­boð, verð- og mark­aðs­stefn­u!“ skrifar Aðal­heið­ur.

Hún bendir á að úrskurð­ar­nefnd hafi séð ástæðu til að minna Isa­via á lög um opin­bera skjala­söfn­un. „Sú spurn­ing verður áleitin hvort Isa­via eyddi gögn­unum áður en nið­ur­staða sam­keppn­innar lá fyrir eða hvort það var gert eftir að Kaffi­tár bað um gögnin 21. ágúst og opin­ber umræða um leyni­makk hóf­st,“ segir í grein­inni. „Isa­via neit­aði ekki ein­göngu Kaffi­tári um aðgang að stiga­gjöf ann­arra þátt­tak­enda heldur neit­aði hún einnig úrskurð­ar­nefnd­inni um þessi gögn, þrátt fyrir til­mæli um að það yrðu aðeins afhent nefnd­inni í trún­að­i,“ segir á öðrum stað.

„Ég gæti hags­muna míns fyr­ir­tækis og þess vegna óska ég eftir aðgangi að gögn­um. Les­endum ætti þó að vera ljóst að hér er á ferð­inni miklu stærra mál og varðar hags­muni almenn­ings,“ segir í lok grein­ar­inn­ar.