Sam­tök atvinnu­lífs­ins benda á það á vef sínum í dag, að íslenska ríkið verði með um 70 pró­sent af banka­kerf­inu í fang­inu um ára­mót­in, þegar eign­ar­hlut­ur­inn í Íslands­banka kemur til rík­is­ins, auk þess sem ríkið mun eiga áfram 13 pró­sent hlut í Arion banka.

Þegar Íslands­banki kemst í eigu rík­is­sjóðs um ára­mótin verða tveir af þremur við­skipta­bönk­unum í meiri­hluta­eigu rík­is­ins. Jafn­gildir það að ríkið ráði 70% af þessum mark­aði auk þess að eiga 13% hlut í Arion banka. „Slík rík­is­um­svif í fjár­mála­kerf­inu eru óþekkt á Vest­ur­lönd­um. Hlut­fallið nú er sam­bæri­legt og í Rúss­landi en hærra en í Venes­ú­ela. Um ára­mótin komumst við í hóp með Hvíta-Rúss­landi og Ind­landi þar sem eign­ar­hlutur hins opin­bera í fjár­mála­kerf­inu er hlut­falls­lega hæstur skv. Alþjóða­bank­an­um.  Áhætta rík­is­ins af þessum rekstri verður mjög mikil og brýnt að hraða sölu á hlut rík­is­ins í bönk­un­um,“ segir á vef Sam­taka atvinnu­lífs­ins. 



Þetta er athygl­is­verð staða, svo mikið er víst. En það er líka merki­legt að íslenskur almenn­ingur á meira og minna allt fjár­magnið sem banka­kerfið íslenska byggir á í augna­blik­inu. Bank­arnir reiða sig á fjár­magn almenn­ings, enda hefur hrunið frá 2008 nán­ast lokað lána­mörk­uðum erlend­is, nema þá á slæmum kjörum í alþjóð­legum sam­an­burð­i. 



Almenn­ingur er því stærsti kröfu­hafi bank­anna eins og þetta er núna. Ríkið ber líka ábyrgð á rekstri bank­anna, ef þeir verða aftur það illa reknir að þeir kom­ast í þrot. Ennþá er unnið eftir því að seðla­bankar séu bankar bank­anna og þannig er rík­is­á­byrgð á bönk­um, alveg óháð því hvort eign­ar­haldið er einka­rétt­ar­legt eða ekki. 



En ef góðir og traustir erlendir bankar, til dæmis frá Norð­ur­lönd­un­um, eru til­búnir að koma hingað og reka hér banka­þjón­ustu fyrir fólk og fyr­ir­tæki, þá væri það svo sann­ar­lega fagn­að­ar­efni. Vonum það besta...