Trump tókst að mynda sam­stöðu í örygg­is­ráð­inu á mánu­dag, þar sem 14 af 15 ríkjum sam­þykktu ályktun gegn ákvörð­un Trumps um að við­ur­kenna Jer­úsalem sem höf­uð­borg Ísra­els. Póli­tísk skila­boð eru ótví­ræð þegar 14 ríki eru á sama máli í örygg­is­ráð­inu. Hjá­seta kemur ekki til greina í slíkri stöðu. 

Alls­herj­ar­þing Sam­ein­uðu þjóð­anna kemur saman til sér­staks neyð­ar­fundar í dag. Þar munu þjóðir heims taka afstöðu til sömu álykt­un­ar. Ákvörðun alls­herj­ar­þings­ins mun hafa veru­legt póli­tískt gildi á sama hátt og atkvæða­greiðslan í örygg­is­ráð­inu. Sam­staða sem allra flestra ríkja heims mun þar skipta mestu: Mik­il­vægt er að breyta ekki stöðu Jer­úsal­em, sem er helg borg í trú­ar­brögðum múslima, gyð­inga og krist­inna.

Þetta veit Trump og hafa stjórn­völd undir hans for­ystu þrýst veru­lega á aðild­ar­ríki Sam­ein­uðu þjóð­anna, þar á meðal Ísland, ef marka má fréttir fjöl­miðla. En ríki heims láta ekki hóta sér til fylgilags.

Mikið vatn hefur runnið til sjávar á síð­ustu árum, sem gæti til lengdar valdið vatna­skilum fyrir almenna borg­ara. Grund­vall­ar­breyt­ing varð þegar Palest­ína öðl­að­ist við­ur­kenn­ingu sem ríki að þjóða­rétti. Það gerð­ist með ályktun alls­herj­ar­þings Sam­ein­uðu þjóð­anna nr. A/RES/67/19 frá 29. nóv­em­ber 2012. Með henni varð Palest­ína full­gilt áheyrn­ar­að­ild­ar­ríki SÞ í stað fyrri stöðu sem áheyrn­ar­að­ili án þess að telj­ast ríki. 

Nákvæm­lega ári fyrr hafði Alþingi Íslend­inga sam­hljóða og móta­kvæða­laust sam­þykkt ályktun nr. 1/140 um við­ur­kenn­ingu á sjálf­stæði og full­veldi Palest­ínu innan landamær­anna frá því fyrir sex daga stríðið árið 1967.

Frá þessum tíma getur mark­viss beit­ing alþjóð­legra mann­rétt­inda- og mann­úð­ar­laga ein­ungis hjálpað í ómögu­legri stöðu á svæð­inu. Þetta er engin töfra­lausn en getur t.d. til lengri tíma hjálpað við að leysa úr her­námi Ísra­els­manna á landi Palest­ínu­manna. Þar hafa verið uppi vís­vit­andi ögr­anir. 

For­sæt­is­ráð­herra Bret­lands lýsti ástand­inu þannig að umsátur Ísra­els­manna hefði breytt Gasa-­svæð­inu í fanga­búð­ir. Það var árið 2010 - fyrir rúmum sjö árum. Þetta er fram­ferði sem hefur tafið frið­ar­við­ræður og spillt vilja við­semj­enda til að koma að samn­inga­borði. Það er grund­vall­ar­at­riði að deilu­að­ilar láti þegar í stað af öllum hern­aði og ofbeld­is­verkum og virði mann­rétt­indi og mann­úð­ar­lög. 

Álykt­anir Sam­ein­uðu þjóð­anna mynda órofa röð og sýna sam­stöðu alþjóða­sam­fé­lags­ins yfir langan tíma. Álykt­anir örygg­is­ráðs­ins hafa verið í sam­hljómi. Norð­ur­löndin tala einni röddu í mál­inu, með Noreg í broddi fylk­ing­ar, sem hefur beitt sér með hvað virkustum hætti fyrir lausn deil­unnar í gegnum árin. Afstaða Alþingis er sömu­leiðis skýr og hefur verið um árarað­ir. 

Það má telj­ast öruggt að engin breyt­ing verður á þeirri afstöðu í dag. 

Mark­miðið er svo­nefnd tveggja ríkja lausn, þ.e. frið­ar­samn­ingar á grund­velli þjóða­réttar og álykt­ana Sam­ein­uðu þjóð­anna sem m.a. feli í sér gagn­kvæma við­ur­kenn­ingu Ísra­els­ríkis og Palest­ínu­rík­is.

Við­ur­kenn­ing Trump á Jer­úsalem sem höf­uð­borg Ísra­els gengur þvert gegn þessum mark­miðum alþjóða­sam­fé­lags­ins.

Þetta vita þjóðir heims og sam­ein­ast í dag í þágu frið­ar. Trump hefur enn á ný sam­einað heims­byggð­ina með óvæntum hætti.

Höf­undur er for­maður Félags Sam­ein­uðu þjóð­anna á Íslandi.