Ísland er gott land. Sú setn­ing mætti kannski heyr­ast oft­ar, í dag­legu þrasi. En samt má ekki gleyma því að gagn­rýnin umræða er bein­línis til þess að bæta og styrkja. Gera gott betra.

Inn­við­irnir á Íslandi eru sterkir, enda eru þeir að miklu leyti bundnir við nátt­úr­unnar gæði. Án þess að eyða fleiri orðum í það, að þessu sinni, þá eru deilur um hvernig eigi að haga auð­linda­nýt­ingu á Íslandi, almennt, við­var­andi og langt í að það sjái fyrir end­ann á þeim. Það skiptir miklu máli, að stjórn­mála­flokkar hafa ekki komið sér saman um sam­eig­in­lega sýn á þau mál, eins og þekk­ist víða um lönd, meðal ann­ars í Nor­egi.

En það sem eðli­legt er að velta fyrir sér, sér­stak­lega varð­andi tím­ann frá hruni fjár­mála­kerf­is­ins haustið 2008, er hvernig mannauður íslensku þjóð­ar­innar er að þró­ast. Hér býr vel menntað fólk, Íslend­ingum fjölgar jafnt og þétt og ald­urs­sam­setn­ingin er góð, sé horft til margra ann­arra þjóða. Frá því árið 2008 hefur Íslend­ingum fjölgað um tæp­lega fimmtán þús­und.

En hag­vöxtur fram­tíð­ar­inn­ar, og atvinnu­tæki­fær­in, munu ekki byggja á sterkum innviðum auð­lind­anna nema að litlu leyti. Ástæðan er sú að auð­lind­irnar eru tak­mark­að­ar, öll eggin geta ekki verið í auð­linda­körf­unni. Vöxt­ur­inn og tæki­fær­in, verða bundin við alþjóða­væddan við­skipta­heim þar sem rann­sókn­ar- og þekk­ing­ar­starf, ekki síst í ýmsum tækni­grein­um, er grunn­ur­inn.

Því miður hefur ekki verið fylgst náið með því, hvernig mannauður þjóð­ar­innar hefur þró­ast frá hruni fjár­mála­kerf­is­ins. Þjóð­skrá heldur ekki nákvæm­lega utan um þessa þró­un, og ekki heldur Hag­stofa Íslands. Það er að segja, hvaða menntun og reynslu fólk hefur sem flutt hefur frá land­inu, og síðan hvaða menntun og reynslu fólkið hefur sem flutt hefur til lands­ins. Margt bendir til þess að mörg lág­launa­störf, meðal ann­ars tengd ferða­þjón­ustu, hafi orðið til, á meðan betur borguð sér­hæfð störf, til dæmis fyrir iðn- og tækni­menntað fólk, hafa farið úr landi.

Þetta eru ekki góð skipti, en von­andi ber okkur gæfa til þess að leggj­ast yfir það, hvernig best er að efla þekk­ing­ar­iðn­að­inn á Íslandi, svo að hann geti orðið stoðin undir hag­kerf­inu í fram­tíð­inni, með auð­linda­drif­inni atvinnu­starf­semi. Lítil þjóð, sem aðeins telur 329.740 þarf á því að halda, að móta skýra stefnu um hvernig Ísland getur orðið enn betra. Mannauðs­stjórn­unin er þar lyk­il­at­riði.