Daður íslenskra stjórn­mála­afla við útlend­inga­andúð og hræðslu við hið óþekkta hefur verið fyr­ir­ferða­mikið frétta­mál annað veifið und­an­farin miss­eri. Frjáls­lyndi flokk­ur­inn reyndi á sínum tíma að not­færa sér slíkt daður fyrir þing­kosn­ing­arnar 2007 án þess að það skil­aði þeim öðrum árangri en að flokk­ur­inn logn­að­ist út af skömmu síð­ar. Fram­sókn og flug­vall­ar­vinum tókst betur til í aðdrag­anda sveita­stjórn­ar­kosn­ing­anna 2014 þegar fylgi fram­boðs­ins fór úr undir þremur pró­sentum upp í 10,5 pró­sent á nokkrum dögum eftir að moskumálið svo­kall­aða komst í hámæli.

Sá árangur sem daðrið við útlend­inga­andúð­ina skil­aði hefur vakið önnur stjórn­mála­öfl til umhugs­unar um hvort þetta sé pottur sem vert sé að hræra í til að ná í atkvæði. Hóf­legir leið­arar um harð­ari inn­flytj­enda­stefnu hafa verið skrif­aðir í Morg­un­blaðið um málið og Hannes Hólm­steinn Giss­ur­ar­son, stjórn­mála­fræði­pró­fessor og fyrrum áhrifa­maður innan Sjálf­stæð­is­flokks­ins, hefur ítrekað opin­berað skoð­anir sínar um hert­ari inn­flytj­enda­stefnu. Hann setti síð­ast inn Face­book-­stöðu­upp­færslu um liðna helgi þar sem stóð: „Málið er ein­falt: Við eigum að opna landið fyrir dug­legu hæfi­leika­fólki (eins og gyð­ing­arnir voru til dæmis fyrir stríð), sem vill vinna í eigin þágu og ann­arra. Okkur er það líka skylt skv. alþjóða­samn­ing­um. En við eigum að loka land­inu fyrir afbrota­mönn­um, bóta­leit­end­um, áreitnum öfga­mönnum og smit­ber­um. Eng­inn getur bannað okkur það.“

Þá er frægt þegar Ásmundur Frið­riks­son, þing­maður Sjálf­stæð­is­flokks­ins, viðr­aði hug­myndir sínar um að bak­grunnur allra múslima á Íslandi yrði kann­aður vegna þess að hann væri hræddur um að þeir væru hryðju­verka­menn. For­ysta Sjálf­stæð­is­flokks­ins, og ung­liðar hans, brugð­ust hart við og skoð­unin fékk engar und­ir­tekt­ir. Það virð­ast því ekki miklar líkur á því að Sjálf­stæð­is­flokkur Bjarna Bene­dikts­sonar muni hræra í útlend­inga­andúð­ar­pott­inum þótt gömlum valda­öflum innan flokks­ins hugn­ist það aug­ljós­lega.

Umræðan um útlend­inga­andúð hefur blossað upp á ný und­an­farna daga eftir frétta­flutn­ing af mögu­lega HIV-smit­uðum flótta­manni sem mögu­lega hefur smitað konur af veirunni. Í þeirri umræðu hefur komið í ljós að nóg er til af fólki sem er meira en til­búið að kjósa stjórn­mála­afl sem berst fyrir harð­ari inn­flytj­enda­stefnu.

Einn staður þar sem slíkar yfir­lýs­ingar er að finna er þráður á Face­book-­síðu Gúst­afs Níels­sonar, manns sem Fram­sókn og flug­vall­ar­vinir skip­uðu á sínum tíma í mann­réttinda­ráð Reykja­vík­ur­borg­ar, en sú skipun var síðan dregin til baka eftir að skrif hans um Islam og sam­kyn­hneigða voru dregin upp á yfir­borð­ið.

Í stöðu­upp­færslu Gúst­afs er látið að því liggja að mál flótta­manns­ins sýni þeim sem hafi gagn­rýnt mál­flutn­ing hans í inn­flytj­enda­málum í gegnum tíð­ina að hann hafi rétt fyrir sér. Og ummælin sem fylgja frétt­inni sýna að það er alls ekki skortur á fólki sem deilir skoð­unum hans.

Það verður áhuga­vert hvort eitt­hvert stjórn­mála­afl ákveði að svala þess­ari eft­ir­spurn í aðdrag­anda næstu þing­kosn­inga.