Barna­fjöl­skyldum og ungu fólki á leigu­mark­aði eru send skýr skila­boð í fjár­laga­frum­varp­inu fyrir árið 2016. Þau geta farið og búið við marg­falt meira öryggi í nágranna­löndum okk­ar. Ekk­ert á að gera til að halda í þennan hóp eða reyna að laða þá heim sem þegar eru farn­ir. Sam­keppni um mannauð­inn er grimm og eina leiðin til að stand­ast hana er gera ungu fólki kleyft að byggja sér fram­tíð hér á landi.

Barna­bætur byrja áfram að skerð­ast við 200 þús­und króna markið og hjón með eitt barn og tekjur yfir 410 þús­und á mán­uði fá engar barna­bæt­ur. Barna­bæt­urnar eru langt frá því að fylgja verð­lags­þróun síð­ustu ára. Fæð­ing­ar­or­lofið verður í sömu lægð og það var þegar dýpsta efna­hag­skreppan gekk yfir, engar verð­lags­hækk­anir á greiðslu­þaki og engin leng­ing. Áfram á að úti­loka 25 ára og eldri frá fram­halds­skól­unum án þess að bjóða sam­bæri­legan val­kost í stað­inn. Fólki er beint í frum­greina­nám þar sem há skóla­gjöld eru inn­heimt.

Þegar litið er svo undir glans­mynd­ina um 2,6 millj­arða fram­lag til hús­næð­is­mála kemur í ljós að fjár­magna á mála­flokk­inn að stærstum hluta með því að ýta með­al­tekju­fólki út úr vaxta­bóta­kerf­inu. Fryst­ing tekju­við­miða, ásamt með hækk­andi launum og lækk­andi skulda­stöðu heim­il­anna mun lækka útgjöld rík­is­ins til vaxta­bóta um 1.500 millj­ón­ir. Allir þeir sem tekið hafa lán frá hruni hafa reiknað með vaxta­bótum til að standa undir greiðslu­byrði. Þeim er nú ýtt út úr því stuðn­ings­kerfi. Var ein­hver að tala um for­sendu­brest?

Ungt fólk á leigu­mark­aði getur ekki keypt og fest­ist margt hvert í fátækt­ar­gildru vegna hárrar leigu og getur ekki sparað fyrir útborgun í íbúð. Rík­is­stjórnin hefur ekki efnt lof­orð um að hækka húsa­leigu­bætur um 400 millj­ónir króna til að mæta nei­kvæðum áhrifum af hærri mat­ar­skatti. Nýtt fram­lag rík­is­ins til að leysa hús­næð­is­vand­ann eru 700 millj­ónir króna þegar allt er tekið sam­an. Sú upp­hæð dugar til að kaupa íbúðir í einum stiga­gangi.

Við í Sam­fylk­ing­unni viljum stöðva flótt­ann frá land­inu og laða fólkið okkar heim. Til þess verða að verða til þekk­ing­ar­störf á Íslandi, sem skila sam­bæri­legum tekjum og í nágranna­lönd­un­um. En það þarf líka að vera jafn tryggt umhverfi fyrir ungt fólk hér og í nágranna­lönd­un­um. Ef hús­næði er hér dýrt og óör­uggt og opin­ber stuðn­ingur við barna­fjöl­skyldur miklu minni en í nágranna­löndum mun flótt­inn halda áfram. Við verðum að snúa þess­ari þróun við.