Norski olíu­sjóð­ur­inn á eignir upp á 885 millj­arða ­Banda­ríkja­dala, eða sem nemur um ríf­lega 101 þús­und millj­örðum króna. Það er ­upp­hæð sem nemur 50 faldri árlegri lands­fram­leiðslu á Íslandi. Til sam­an­burð­ar­ þá búa rúm­lega fimm millj­ónir í Nor­egi en 334 þús­und á Íslandi. Fjöld­i Ís­lend­inga í Nor­egi er nú tal­inn vera kom­inn yfir tíu þús­und en þeim hef­ur ­fjölgað umtals­vert í land­inu frá því að fjár­mála­kerfið hrundi í októ­ber 2008.

Olíu­sjóður Nor­egs hefur á und­an­förnum árum bólgnað út og er hann orð­inn umsvifa­mesti fjár­fest­inga­sjóður sinnar teg­undar í heim­in­um. Eign­ir hans í verð­bréfum eru sér­stak­lega áhrifa­miklar á skráðum hluta­bréfa­mörk­uð­u­m er­lend­is, en ríf­lega 97 pró­sent af eignum sjóðs­ins eru utan norska hag­kerf­is­ins.

The Economist fjall­aði ítar­lega um stöðu sjóðs­ins á dög­un­um, og benti á að mik­il­vægi hans fyrir Noreg hefði aldrei verið meira og það mun­i aukast mikið á næst­unni. Ástæðan er meðal ann­ars sú að olíu­verð hefur lækk­að ­mikið og horfur á olíu­mörk­uðum hafa verið frekar slæm­ar. Fyrir vikið er inn­streymi í sjóð­inn frá olíu­lindum Nor­egs lík­legt til þess að verða minna en áð­ur.

Í þessu árferði reynir því á yfir­menn sjóðs­ins, með þá Yng­ve ­Slyngstad sjóðs­stjóra og félaga í broddi fylk­ing­ar.

Norski olíu­sjóð­ur­inn á stóra eign­ar­hluti í flestum stærst­u hluta­fé­lögum heims­ins, ekki síst í tækni­geir­an­um. Sam­an­lagt virði hans í skráðum verð­bréfum nemur tveimur pró­sentum af öllum hluta­bréfum í Evr­ópu, og einu pró­senti á heims­vísu. Sjóð­ur­inn á ríf­lega 1 pró­sent í Alp­habet, Microsoft, Apple og Face­book (kannski brást Face­book við óánægj­unni í Nor­egi með rit­skoðun á sam­fé­lags­miðlinu, vegna­þess að þetta kom óbeint frá stórum hlut­hafa, hver veit?), en verð­bréfa­eign­irnar liggja í meira níu þús­und hluta­fé­lög­um í 78 lönd­um.

Í The Economist kemur fram að góður árangur sjóðs­ins eig­i ­sér skýr­ingar í skyn­sam­legri upp­setn­ingu og algjöru sjálf­stæði frá­ ­stjórn­mála­mönn­um, þrátt fyrir að Seðla­banki Nor­egs og fjár­mála­ráðu­neytið hafi á­kveðna aðkomu að hon­um. En með því að tryggja sjálf­stæði við stjórn, og hafa al­gjört gagn­sæi í fjár­fest­ing­um, þá sé í sjóðnum mik­il­vægt innra aðhald sem ­gerir honum kleift að taka alltaf vand­aða ákvarð­anir við fjár­fest­ing­ar.

En þær eru vita­skuld aldrei áhættu­laus­ar, eins og reglu­leg­ar ­sveiflur á hluta­bréfa­mörk­uðum eru til vitnis um.