Í heimi teikni­mynda­sögu­hetja má finna ara­grúa sögu­per­sóna með ólíkan bak­grunn, útlit og eig­in­leika. Flestar þessar per­sónur eru karlar en þó er ein kona sem hefur verið til nán­ast frá upp­hafi list­grein­ar­inn­ar. Wonder Woman eða Ofur­konan hefur verið að lúskra á ill­mennum frá því í seinni heim­styrj­öld­inni og í milli­tíð­inni hefur hún gengið í gegnum súrt og sætt. Með til­komu kvik­mynd­ar­inn­ar, sem frum­sýnd var í júní síð­ast­liðn­um, hefur blað verið brotið en þetta er í fyrsta sinn sem kven­leik­stjóri leik­stýrir mynd af þess­ari stærð­argráðu. Myndin hefur fengið ljóm­andi dóma þrátt fyrir að vera einnig umdeild. Mel­korka Huldu­dóttir mynd­list­ar­kona og kvik­myndanörd spjall­aði við Kjarn­ann um gildi þess að fá slíka kvik­mynd inn í algyð­is­hof ofur­hetju­mynda og yfir höfuð fyrir ungar stúlkur og konur að horfa á slíka mynd. 

Gyðja sem berst við hið illa

Sagan af Ofur­kon­unni telst gömul í heimi mynda­sagna en hún kom fyrst fram á sjón­ar­sviðið í októ­ber árið 1941. Sögur hennar hafa nán­ast verið gefnar út stans­laust síðan þá fyrir utan pásu árið 1986. Hún kom fyrst fram í All Star Comics #8 og hefur alla tíð verið gefin út af útgáf­unni DC Comics. Upp­runa­saga Ofur­kon­unnar er byggð á grískri goða­fræði. Hún mun hafa verið mótuð úr leir af móður sinni, drottn­ingu Hippólýtu og Afródíta gefið henni líf. Guð­irnir gáfu henni síðan ofur­mann­lega krafta. Í nýrri útgáf­um, sem not­ast er m.a. við í nýju kvik­mynd­inni, er hún orðin dóttir Seifs, æðsta guðs­ins. Hún ólst upp hjá móður sinni og frænkum sínum á Para­dísareyju amazo­ne-kvenn­anna sem er eins­konar brú milli mann­heima og guða­heima. Sam­fé­lag þetta er ein­ungis sam­an­sett af konum og fékk hún stífa þjálfun í bar­daga­list í upp­eldi sínu. Hún var síðan send til mann­heima til að berj­ast við hið illa sem steðjar að mann­fólk­inu. Þegar þangað var komið tók hún upp nafnið Diana Prince. Hún er búin sér­stökum skot­heldum arm­böndum og ber gull­snöru sem hún notar til að þvinga sann­leik­ann upp úr glæpa­mönn­un­um. 

Mynda­sög­urnar um Ofur­kon­una eru sér­stakar af aug­ljósum ástæð­um, þær fjalla um sterka konu sem einnig er í aðal­hlut­verki en slíkt er heldur óvenju­legt í teikni­mynda­sögu­heim­in­um. Hún er á aldur við Súper­mann og Leð­ur­blöku­mann­inn sem báðir hafa notið gríð­ar­legra vin­sælda. Margar kvik­myndir og þættir hafa verið gerðir um ævin­týri þeirra en minna um Ofur­kon­una. Þó voru fram­leiddir þættir með Lyndu Carter í aðal­hlut­verki á árunum 1975 til 1979 og nutu þeir tölu­verðra vin­sælda. 

Lit­ríkur höf­undur

William Moulton Mar­ston er upp­runa­legur höf­undur Ofur­kon­unnar en hann var sál­fræð­ing­ur, upp­finn­inga­maður og rit­höf­und­ur. Hann fædd­ist í Massachu­setts í Banda­ríkj­unum árið 1893 og var því 48 ára gam­all þegar saga Ofur­kon­unnar kom fyrst út. Hann skrif­aði teikni­mynda­sög­urnar alla tíð undir dul­nefn­inu Charles Moulton. Ofur­konan er sögð vera sýn Mar­stons á konur sem gáf­að­ar, hrein­skilnar og umhyggju­sam­ar. Hann útskrif­að­ist frá Harvard árið 1921 en eftir það kenndi hann í háskólum og skrif­aði bæk­ur. Hann starf­aði einnig sem almanna­teng­ill hjá Uni­ver­sal kvik­mynda­ver­inu í eitt ár. Mar­ston fann upp, ásamt eig­in­konu sinni Eliza­beth Holl­oway, blóð­þrýst­ings­tæki sem varð síðan fyr­ir­renn­ari lyga­mæl­is­ins.

Mar­ston var kvæntur fyrr­nefndri Eliza­beth Holl­oway en bjó einnig með annarri konu, Olive Byr­ne. Í raun bjuggu þau öll þrjú saman og brutu þannig við­teknar venjur sam­fé­lags­ins á þessum tíma. Saman áttu þau fjögur börn og ólu þau börnin upp í sam­ein­ingu. Hann var einnig orð­aður við B&D eða Bondage and discipline sem gengur út á að binda félaga sinn, oft­ast í kyn­lífi, og ná valdi yfir honum og öfugt. Vís­bend­ingar um þetta komu fram í sög­unum um Ofur­kon­una en gjarnan batt hún óvini sína eða þeir hana. Eftir dauða Mar­ston árið 1947 héldu þær Byrne og Holl­oway áfram að búa saman og ala upp börnin og alla tíð á eft­ir. 

En þrátt fyrir að vera titl­aður skap­ari Ofur­kon­unnar og ævin­týra hennar er það þó ekki alveg svo ein­falt. Fyr­ir­myndir hennar voru konan hans og sam­býl­is­kona, þær Hall­oway og Byr­ne. Þær eru einnig sagðar hafa skapað hana með honum til að gefa ungum stúlkum sterka fyr­ir­mynd til að líta upp til. Í raun var fram­lagi kvenn­anna þó ekki hampað fyrr en ára­tugum síðar en til að mynda var Holl­oway kölluð mamma Ofur­kon­unnar í grein í The New York Times frá árinu 1992, ári áður en hún dó. 

Framundan er að vænta kvik­mynd um Mar­ston. Hún nefn­ist Pro­fessor Mar­ston & the Wonder Women en myndin verður frum­sýnd í Banda­ríkj­unum í októ­ber seinna á árinu. Hér fyrir neðan má sjá sýn­is­horn af mynd­inni:

Hefði ung viljað sjá svona kvik­mynd

Til hefur staðið að gera kvik­mynd um Ofur­kon­una í mörg ár og fjöldi leikkvenna verið orð­aður við hlut­verk Díönu prinsessu. Svo ekki verður annað sagt en að beðið hafi verið eftir kvik­mynd­inni með tölu­verðri eft­ir­vænt­ingu. Myndin hafði verið í fram­leiðslu í nokkur ár áður en hún var frum­sýnd út um allan heim fyrr á árinu. Mel­korka Huldu­dótt­ir, mynd­list­ar­kona og umsjón­ar­maður hlað­varps­ins Popp og fólk á Alvarpi Nútím­ans, fór í sumar á Wonder Woman með við­mæl­anda sín­um. „Mér fannst myndin æði og er fyrsta korterið af mynd­inni algjör­lega þess virði fyrir alla að sjá. Af því að þetta er í fyrsta sinn sem ég, sem er búin að sjá vand­ræða­lega mikið af kvik­mynd­um, sé svona mikið af öfl­ugum konum í lík­am­legum bar­daga­at­rið­u­m,“ segir hún. Þær séu svo ótrú­lega kröft­ugar og ólíkar en í hlut­verkin voru valdar ýmsar íþrótta­konur og ólymp­íu­meist­ar­ar. 

Mel­korka seg­ist hafa verið ofur­liði borin fyrsta korterið yfir því að sjá þessi atriði. Áður hafi hún bara séð karl­menn í svona hlut­verkum en í fyrsta skipið væri hér um konur að ræða. „Mér finnst þetta mjög mik­il­vægt því ég á tvær litlar dætur og ég er brjál­æð­is­lega glöð að fá Wonder Woman til að sýna þeim. Ég hefði viljað sjá svona mynd þegar ég var lít­il,“ segir hún. Ung seg­ist hún hafi lesið mynda­sögur og að Wonder Woman hafi læðst með öllu sem hún las. „Ég hafði strax áhuga á kvik­mynd­inni um leið og hún kom út, því ég er meiri kvik­myndanörd en mynda­sögunörd. En ég hef nátt­úru­lega alltaf þekkt Wonder Woman og vitað af þátt­unum með Lyndu Carter en mér finnst þeir mjög skemmti­leg­ir,“ segir hún. 

Fegin að vel heppn­að­ist til

Patty Jenk­ins leik­stýrir mynd­inni og hefur áður gert sjón­varps­myndir og þætti. Hún er lík­leg­ast fræg­ust fyrir að skrifa og leik­stýra kvik­mynd­inni Mon­ster frá árinu 2003 með Charlize Theron í aðal­hlut­verki. „Mér finnst mjög mik­il­vægt að það var kona sem leik­stýrði Wonder Wom­an,“ segir Mel­korka. Henni finnst í raun óskilj­an­legt að ekki hafi verið gerð kvik­mynd fyrr um ofur­hetj­una, miðað við að búið sé að gera kvik­myndir um ýmiss konar karl­hetj­ur. 

Mel­korka seg­ist hafa verið ánægð með hversu vel heppnuð kvik­myndin er því pressan hafi verið mik­il. Konur séu oft full­trúar allra ann­arra kvenna og vænt­ing­arnar því meiri. En hún segir að henni hafi verið létt þegar hún sá hversu góð myndin var því þá væri von á fleiri mynd­um. 

Mikið hefur breyst á síð­ustu ára­tugum og segir Mel­korka að ekki hafi verið sama lit­róf kvik­mynda og er í dag. Stelpur hafi þannig fleiri fyr­ir­myndir en áður og von­ast hún til að þessi þróun haldi áfram. „Mér fannst þetta mjög mik­il­væg mynd,“ segir hún og hvetur fólk til að sýna stelp­unum sínum Wonder Woman og ekki síður strák­un­um.

Kvik­myndin bönnuð víðs­vegar í Mið-Aust­ur­löndum

Kvik­myndin er þrátt fyrir vel­gengni ekki óum­deild. Þegar myndin fór í fram­leiðslu og alveg þangað til hún kom út voru háværar raddir sem mót­mæltu vali á leikkon­unni í aðal­hlut­verk­ið, henni Gal Gadot. Leik­konan sú er fædd og upp­alin í Ísr­ael og vann tit­il­inn ung­frú Ísr­ael árið 2004. Hún hefur unnið sem fyr­ir­sæta og leikið í nokkrum myndum áður en hún tók við hlut­verki Ofur­kon­unn­ar. Hún var í ísra­elska hernum í tvö ár en þar í landi er her­skylda sem öllum ber að sinna. 

Vegna þessa var kvik­myndin bönnuð í löndum á borð við Líbanon, Túnis og Kat­ar. Myndin var tekin af kvik­mynda­há­tíð í Alsír til stuðn­ings við Palest­ínu­menn og var hún tíma­bundið bönnuð í Jórdan­íu. 

Meg­in­á­stæðan fyrir því að margir eru óánægðir með leikkon­una ísra­elsku, fyrir utan veru hennar í hern­um, má rekja til færslu hennar á Face­book í júlí 2014. Þar segir hún: 

„Ég sendi ást­ar­kveðjur og bænir mínar til ísra­el­skra sam­landa minna. Sér­stak­lega til allra strák­anna og stelpn­anna sem fórna lífi sínu til að vernda land mitt gegn hroða­verkum Ham­as, sem fela sig eins og gungur bak við konur og börn... Við munum sigra! Shabbat Shal­om!“ 

Á mynd­inni með færsl­unni sjást hún og dóttir hennar biðja fyrir framan kerta­ljós. Átök höfðu harðnað á þessum tíma milli ísra­el­skra stjórn­valda og íbúa Gaza og fór þessi afger­andi stuðn­ingur Gadot fyrir brjóstið á mörg­um.

En þrátt fyrir umdeilda leikkonu þá eru margir ánægðir með fram­lagið og geta beðið með eft­ir­vænt­ingu eftir Wonder Woman 2 en til stendur að fram­hald af sögu Ofur­kon­unnar komi út árið 2019.