Fjár­mála- og efna­hags­ráðu­neytið hefur sent frá sér árétt­ingu „að gefnu til­efni“ um skatt­lagn­ingu á fæð­is- og dag­pen­ing­um. Til­efnið er sjó­manna­deil­an. 

Sam­kvæmt laus­legu mati ráðu­neyt­is­ins er heild­ar­kostn­aður útgerð­ar­innar vegna greiðslu fæð­is­pen­inga sjó­manna á fiski­skipum um 2,3 millj­arðar króna á ári miðað við gild­andi kjara­samn­inga, segir í árétt­ing­unni. „Er þá miðað við að fjöldi lög­skrán­ing­ar­daga sjó­manna sé 1,5 - 1,6 millj­ónir daga á ári og að fæð­is­pen­ingar séu að jafn­aði 1.500 krónur á dag. Áætlað tekju­tap rík­is­ins af þeirri fjár­hæð, yrði hún und­an­þegin skatti, er u.þ.b. 730 m.kr. á ári, en því til við­bótar myndu sveit­ar­fé­lögin tapa u.þ.b. 330 m.kr. í útsvars­tekj­u­m.“ 

Þá segir ráðu­neytið að í fyrsta lagi fái sjó­menn fæð­is­pen­inga greidda sam­kvæmt kjara­samn­ingum og þeir greiði tekju­skatt og útsvar af reikn­uðum fæð­is­pen­ingum sem séu skil­greindir sem sér­stök hlunn­indi. Fæð­is­pen­ingar séu svo frá­drátt­ar­bær rekstr­ar­kostn­aður hjá útgerð­inni og af þeim sé bæði greitt trygg­inga­gjald og iðgjald í líf­eyr­is­sjóð. 

Í öðru lagi mið­ist dag­pen­inga­greiðslur við að verja þurfi dag­pen­ingum að fullu til uppi­halds, þar með talið kostn­aðar vegna fæð­is. Það sé svo skatta­yf­ir­valda að meta hvort á móti þessum dag­pen­ingum standi nægi­lega há útgjöld með hlið­sjón af árlegu skatt­mati. Í þriðja lagi hátti það almennt svo um aðra laun­þega að þeir borgi fyrir fæði sem vinnu­veit­andi tryggi þeim, til að mynda í mötu­neyt­um, með tekjum sem þegar hafi verið skatt­lagð­ar.