Kristín Þor­steins­dótt­ir, útgef­andi og aðal­rit­stjóri 365, ­segir að ekk­ert í frétt Frétta­blaðs­ins, sem birt­ist á mánu­dag und­ir­ ­fyr­ir­sögn­inni „Íbúð í Hlíð­unum útbúin til nauð­gana“, gefi til­efni til þess að ­blaðið biðj­ist afsök­unar á frétta­flutn­ingn­um. Fréttin hafi verið „bara góð ­blaða­mennska.“ Frétta­blaðið hafi forð­ast að lýsa atvikum sem til umfjöll­un­ar­ voru með of nákvæmum hætti. Ber­orð­ustu lýs­ing­arnar hafi komið fram hjá RÚV. Þetta kemur fram í leið­ara Frétta­blaðs­ins í dag sem Kristín skrif­ar.

Í frétt Frétta­blaðs­ins sem um ræðir var sagt frá rann­sókn lög­reglu á tveimur aðskildum kyn­ferð­is­brota­málum vegna meintra árása sem átt hefðu sér stað í fjöl­býl­is­húsi í Hlíða­hverfi í Reykja­vík í októ­ber. Tvær ­konur hafa kært tvo karl­menn fyrir kyn­ferð­is­brot í mál­inu og í frétt Frétta­blaðs­ins sagði að „Sam­kvæmt heim­ildum blaðs­ins voru árás­irnar hrotta­legar og íbúðin búin tækjum til­ of­beld­isiðk­un­ar.“

Segir lög­mann hafa sent sér hót­un­ar­bréf

Í leið­ara dags­ins rekur Kristín að lög­maður ann­ars tveggja ­manna sem kærðir hafa verið fyrir nauðgun hafi sent henni bréf á mánu­dag þar Frétta­blað­in­u voru gefnir tveir dagar til að biðj­ast afsök­unar á umfjöllun sinni og sjö dag­ar til að greiða mönn­unum tveimur sam­an­lagt 20 millj­ónir króna í miska­bætur. Alda Hrönn Jóhanns­dótt­ir, yfir­lög­fræð­ingur á skrif­stofu lög­reglu­stjór­ans á höf­uð­borg­ar­svæð­inu, sagði á mánu­dag að sú mynd ­sem hefði verið máluð upp af mál­inu í fjöl­miðlum væri alvar­leg og að umrædd ­í­búð væri ekki sér útbúin til að brjóta á öðru fólki.Í Frétta­blað­inu á þriðju­dag sagði Alda Hrönn: „Í okkar gögnum höfum við ekki neitt sem sýnir að ­í­búðin sé útbúin til nauð­gana og við getum ekki full­yrt neitt um það.“

Lög­mað­ur­inn, Vil­hjálmur H. Vil­hjálms­son, birti mynd­band um umræddri íbúð aðfara­nótt þriðju­dags. Hægt er að sjá það mynd­band neðst í þess­ari frétt. Vil­hjálmur sagði síðan í við­tali við Morg­un­út­varpið á þriðju­dag ábyrgð Frétta­blaðs­ins væri mikil og að bein orsaka­tengsl væru milli frétt­ar ­blaðs­ins og þeirrar „mú­gæs­ing­ar“ sem hafi orðið á mánu­dag, þegar þús­undir manna birtu myndir af hinum grun­uðu og nafn­greindu þá á sam­fé­lags­miðl­um. Báðir menn­irnir neita sök og hafa kært ­kon­urnar tvær fyrir rangar saka­gift­ir.

Kristín segir í leið­ara dags­ins Frétta­blaðið standa að fullu við frétt­ina og ­segir bréf Vil­hjálms til sín hafa verið hót­un­ar­bréf. „Bréfin bár­ust í kjöl­far for­síðu­frétt­ar Frétta­blaðs­ins. Þar var fjallað um íbúð sem kom við sögu í tveim­ur nauðg­un­ar­málum sem lög­regla hefur til rann­sókn­ar. Fram kom að lög­reglan hefð­i ­gert tæki og tól upp­tæk sem grunur leikur á að notuð hafi verið í tengslum við ­meintar nauðg­an­ir. Fyrir þessu hefur Frétta­blaðið heim­ildir og ekk­ert hef­ur komið fram síðar sem rengir efn­is­at­riði frétt­ar­inn­ar. Ekk­ert til að biðjast af­sök­unar á. Bara góð blaða­mennska.“

Ber­orð­ustu lýs­ing­arnar á RÚV og Frétta­blaðið ber ekki ábyrgð á umræðu

Að sögn Krist­ínar hafi einnig verið látið að því liggja í bréf­inu að for­síða Frétta­blaðs­ins mánu­dag­inn 9. nóv­em­ber hefði orðið til þess að menn­irnir tveir hafi ver­ið ­nafn­greindir og myndir af þeim birtir á sam­fé­lags­miðl­um. „Ekk­ert er fjær sanni. Fjöl­miðlar hafa vissu­lega völd en ekki slík að geta tekið yfir­ ­tölvur og lykla­borð lands­manna. Hefðum við viljað að nöfn þeirra og myndir yrð­u á allra vit­orði hefðum við ein­fald­lega birt nöfn og myndir með frétt­inni.

Það ­gerðum við ekki, enda höldum við þá reglu í heiðri að menn séu sak­lausir uns ­sekt er sönn­uð.

Það breytir því þó ekki að við segjum frétt­ir, og það er les­endum eðl­is­lægt að heim­færa þær á ein­stak­linga. Við getum ekki látið ótta við að upp kom­ist hverjir eiga í hlut, verða til þess að hlutir liggi í þagn­ar­gild­i.“

Kristín segir þetta eiga ­sér­stak­lega við um kyn­ferð­is­brot. Óttin við bægsla­gang megi ekki verið til þess að fjöl­miðlar hiki við að segja frétt­ir. „Allt of lengi hafa fórn­ar­lömb slíkra brota þurft að bera harm sinn og skömm í hljóði. Horft framan í rétt­ar­kerfi sem hvorki hlustar né skil­ur. Við verðum að fá að segja fréttir af slíkum mál­um. Í því felst ekki bara rétt­ur­inn til að upp­lýsa fólk, eða varn­að­ar­á­hrif, held­ur líka yfir­lýs­ing um að þolendur eiga ekki að þurfa að þjást í hljóði. Nauðg­an­ir eru ill­virki, frétt­næmar og dæmin sýna að lög­reglu veitir ekki af aðhaldi frá­ ­fólki og fjöl­miðlum þegar kemur að rann­sókn slíkra mála.

Aðgát skal þó höfð í nær­veru sál­ar. Þess vegna forð­umst við að lýsa atvikum með of nákvæmum hætt­i. Ber­orð­ustu lýs­ingar á sak­ar­efnum hafa enda komið úr annarri átt. Frá lög­mann­i sak­born­inga í við­tali við sjálft Rík­is­út­varp­ið.“