Ólafur Ólafs­son hefur óskað eftir því við for­mann stjórn­skip­un­ar- og eft­ir­lits­nefndar Alþingis að hann fái að tjá sig fyrir nefnd­inni um einka­væð­ingu Bún­að­ar­bank­ans. Þetta kemur fram í yfir­lýs­ingu frá hon­um. 

Ólafur segir að hann hafi verið bor­inn þungum sökum í skýrslu rann­sókn­ar­nefndar Alþingis um málið og hann hafi ekki getað haldið uppi vörn­um. Það vill hann gera fyrir nefnd­inni.

Yfir­lýs­ing­una má lesa hér á eft­ir.

„Ég hef farið þess á leit við for­mann stjórn­skip­un­ar- og eft­ir­lits­nefndar Alþingis að fá að tjá mig fyrir nefnd­inni um einka­væð­ingu Bún­að­ar­banka Íslands hf. fyrir tæpum fimmtán árum.

Rann­sókn­ar­nefnd Alþingis kynnti nið­ur­stöðu sína um þátt þýska bank­ans Hauck & Auf­häuser í kaupum á Bún­að­ar­banka Íslands hf., fyrir stjórn­skip­un­ar- og eft­ir­lits­nefnd þann 29. mars sl. þar sem ég var bor­inn þungum sök­um. Í kjöl­farið hófst mikil fjöl­miðlaum­fjöllun sem byggði á skýrslu nefnd­ar­inn­ar. Við slíkar aðstæður er ógern­ingur að halda uppi vörnum og nauð­syn­legt að gefa sér ráð­rúm til að rýna í ásak­anir sem þar koma fram. Ég gaf sam­dæg­urs út yfir­lýs­ingu þar sem ég árétt­aði að ríkið hefði fengið greitt að fullu fyrir Bún­að­ar­bank­ann og að staðið hefði verið við alla samn­inga. Enn fremur skýrði ég frá því að ég myndi ekki tjá mig um efni skýrsl­unnar fyrr en ég hefði kynnt mér hana.

Það er ekki hlaupið að því að rifja upp tæp­lega fimmtán ára gam­alt mál. Síðan skýrsla rann­sókn­ar­nefnd­ar­innar kom út hef ég farið yfir öll aðgengi­leg gögn er tengj­ast mál­inu. Ég tel mik­il­vægt að kasta ljósi á þær nýju upp­lýs­ingar sem ég hafði ekki fengið aðgang að áður og nið­ur­stöður eru dregnar af í rann­sókn­ar­skýrsl­unni. Réttur vett­vangur til að bregð­ast við er að mínu mati fyrir stjórn­skip­un­ar- og eft­ir­lits­nefnd Alþing­is, enda var nið­ur­staða rann­sókn­ar­nefnd­ar­innar kynnt þar. Ég geri mér vonir um að varpa þar ljósi á atburð­ar­rás­ina og svara spurn­ingum sem nefndin kann að beina til mín.“