Allir fimm nefnd­ar­menn í pen­inga­stefnu­nefnd Seðla­banka Íslands vildu hækka vexti um að minnsta kosti 0,5 pró­sentur á síð­asta fundi nefnd­ar­inn­ar, fyrr í júní­mán­uði. Þeir voru hins vegar ekki sam­mála um hversu mikið og hratt ætti að hækka stýri­vexti. Nið­ur­staða nefnd­ar­innar var að hækka stýri­vexti um 0,5 pró­sentu­stig, að til­lögu seðla­banka­stjóra. Fjórir greiddu atkvæði með til­lög­unni en einn kaus á móti og vildi hækka vexti um 1 pró­sentu. Einn þeirra sem kaus með til­lögu seðla­banka­stjóra hefði þó kosið að hækka vexti um 0,75 pró­sent­ur.

Tvær vikur eru síðan ákvörð­unin var til­kynnt og var fund­ar­gerð nefnd­ar­innar birt í dag, venju sam­kvæmt. Í pen­inga­stefnu­nefnd sitja Már Guð­munds­son seðla­banka­stjóri, Arnór Sig­hvats­son aðstoð­ar­seðla­banka­stjóri, Þór­ar­inn G. Pét­urs­son aðal­hag­fræð­ing­ur, Gylfi Zoega pró­fessor og Katrín Ólafs­dóttir lekt­or.

„Nefnd­ar­menn voru sam­mála um að horfur um þróun launa­kostn­að­ar, hækkun verð­bólgu­vænt­inga og vís­bend­ingar um öfl­ugan vöxt eft­ir­spurnar yllu því að óhjá­kvæmi­legt væri að bregð­ast strax við versn­andi verð­bólgu­horfum þrátt fyrir að verð­bólga væri enn undir mark­miði. Allir nefnd­ar­menn voru þeirrar skoð­unar að rétt væri að hækka vexti um að 6 minnsta kosti 0,5 pró­sentur og að rök væru fyrir áfram­hald­andi hækkun vaxta. Þeir voru hins vegar ekki sam­mála um hversu hröð aðlögun taum­halds­ins ætti að ver­a,“ segir í fund­ar­gerð­inni.

Helstu rök sem fram komu fyrir hækkun vaxta um 0,5 pró­sentur voru þau að verð­bólga væri enn lítil og ekki væri ljóst í hve ríkum mæli launa­hækk­unum yrði velt út í verð­lag eða mætt með hag­ræð­ingu fyr­ir­tækja. Á móti var bent á þá hættu að pen­inga­stefnan væri að bregð­ast of seint og of hægt við.

Nefnd­ar­menn voru sam­mála um að „ein­sýnt virt­ist að hækka þyrfti vexti umtals­vert í ágúst og frekar á kom­andi miss­erum ætti að tryggja stöðugt verð­lag til lengri tíma litið og senda um það skýr skila­boð með yfir­lýs­ing­unni nú“.