Sig­urður Ingi Jóhanns­son, sjáv­ar­út­vegs- og land­bún­að­ar­ráð­herra, tap­aði fyrir starfs­mönnum Fiski­stofu, þegar deilur komu upp í sam­bandi við færslu á Fiski­stofu til Akur­eyr­ar. Starfs­menn ráða því hvort þeir flytji til Akur­eyrar eða ekki, og eru flestir á því að fara ekki. Upp­haf­lega stóð til að færa þessa sér­hæfðu stofnun til Akur­eyr­ar, án þess að nokkur starfs­maður hefði áhuga á því, eða yfir höfuð að það væri ástæða til.

Það má reyndar taka umræð­una um það, hvort færsla á stofnun eins og þess­ari, frá höf­uð­borg­ar­svæð­inu til Akur­eyr­ar, geti verið hluti af byggða­stefnu stjórn­valda. Svo virð­ist sem það hafi verið meg­in­rökin að baki hug­mynd­inni um færslu, sem nú hefur verið skotin í kaf. Í það minnsta í bili. Ekk­ert annað virt­ist hafa kallað á að færa stofn­un­ina, heldur en það mat ráða­manna, að þeim fynd­ist að stofn­unin ætti frekar að vera á Akur­eyri en í Hafn­ar­firði.

Áhrifa­mesta byggða­stefnan er yfir­leitt sú, sem sprottin er frá ákvörð­unum frum­kvöðla, einka­fjár­festa. Það hefur sýnt sig að vel má sjá góð fjár­fest­ing­ar­tæki­færi víða á lands­byggð­inni, eins og blóm­legur sjáv­ar­út­vegur og ferða­þjón­usta er gott dæmi um. Störf verða þá til upp úr áhættu einka­fjár­festu, sem sjá hag í því að ráða fólk í vinnu, með von um auknar tekj­ur. Að þessu leyti ættu stjórn­völd frekar að ein­blína á að örva fjár­fest­ingar á lands­byggð­inni, með hvatn­ingu til fjár­festa, stefnu­mörkun með sveit­ar­fé­lögum og síðan styrk­ingu inn­viða, fremur en að færa opin­ber störf út á land. Sú byggða­stefna er áhrifa­meiri, og skilar meiru til sam­fé­lags­ins heldur en til­færsla á störfum hjá hinu opin­bera.