„Samanburðarfélagsfræði er ekki ákveðin tegund félagsfræði; það er félagsfræðin sjálf,“ skrifaði félagsfræðingurinn Emile Durkheim árið 1895. Það má segja að hugmyndafræði alþjóðlegra kannanna endurspegli þessa sýn eins þess fræðimanns sem byrjaði að skoða samfélagið með félagsfræðilegum gleraugum.
Slíkar samanburðarrannsóknir leyfa okkur nefnilega að skoða tengsl samfélags og einstaklings og að spyrja okkur stærri spurninga, eins og til dæmis hvernig skipulagning velferðarkerfisins hefur áhrif á möguleika okkar til menntunar eða góðrar heilsu.
Ein þekktasta alþjóðlega spurningalistakönnunin er Evrópska Samfélagskönnunin (European Social Survey, ESS) en félagsfræðingurinn Rory Fitzgerald er í forystu fyrir henni. Sigrún settist niður með Rory í London nýlega en hún sótti þar fund sem markaði upphaf á þriggja ára H2020 styrk frá Evrópusambandinu sem ákveðin lönd innan ESS fengu nýlega til að þróa hvernig best er að gera alþjóðlegar spurningalistakannanir á 21. öldinni.
Hér ræða þau meðal annars um upphaf ESS, hvernig tryggt er að gögnin séu samanburðarhæf, hvað eru mikilvægustu niðurstöður könnunarinnar frá upphafi og hvernig niðurstöður hennar geta gagnast stefnumótendum og samfélaginu almennt.
