Greini­legt er að stjórn­ar­flokk­arn­ir, Sjálf­stæð­is­flokkur og Fram­sókn­ar­flokk­ur, vilja reyna að ná betur til ungs fólks með því að ein­blína á fyrstu íbúð­ar­kaup­endur í sér­stökum aðgerðum sem kynntar voru í gær. Þær byggja á því að veita fólki heim­ild til að nýta sér­eigna­sparn­að, gegn skatta­af­slætti, til að greiða inn á fast­eign. 

Þetta er ekki nýtt af nál­inni, og felur ekki í sér neina eðl­is­breyt­ingu frá því sem verið hef­ur. 

Ein hlið á þessum aðgerðum sem snúa að því að stjórn­mála­menn horfa til sér­eign­ar­sparn­að­ar, þegar kemur að því að koma fólki inn á fast­eigna­mark­að­inn, er að í þessum breyt­ing­um ­felst grund­vall­ar­breyt­ing á sér­eign­ar­sparn­að­ar­kerf­in­u. 

Mót­fram­lag atvinnu­rek­enda var hugsað í upp­hafi, til að styrkja heild­ar­um­gjörð ávöxt­un­ar­mark­aðs fyrir fjár­magn, sem til lengdar myndi svo skila atvinnu­líf­inu og hag­kerf­inu öllu ávinn­ingi. Þegar atvinnu­rek­endur eru farnir að greiða beint inn á skuld­bind­ingar fólks, þá slitnar þessi keðju­hugsun og eftir stendur allt annað kerf­i. 

Von­andi verða stjórn­mála­menn til­búnir að ræða um þessi mál - smá­at­riðin sem eru samt stór atriði - þegar þessi mál verða til umræðu á Alþingi.