Björt Ólafs­dótt­ir, þing­maður Bjartrar fram­tíð­ar, segir að stjórn­mála­flokk­ur­inn Við­reisn hafi afritað stefnu­skrá flokks síns. Hún spyr einnig hver það er sem fjár­magni kosn­inga­her­ferð Við­reisnar og gagn­rýnir Þor­stein Víglunds­son, fram­bjóð­anda Við­reisn­ar, fyrir að tala um „al­manna­hags­muni fram yfir sér­hags­muni“ þegar hann hafi bein­línis verið á launa­skrá við að sinna sér­hags­munum sem fram­kvæmda­stjóri Samáls og síðar fram­kvæmda­stjóri Sam­taka Atvinnu­lífs­ins áður en hann ákvað að hefja stjórn­mála­þátt­töku. Þá fer hún fram á að Þor­gerður Katrín Gunn­ars­dótt­ir, odd­viti Við­reisnar í Suð­vest­ur­kjör­dæmi, útskýri hvernig hún hafi ekki verið að sinna sér­hags­munum umfram ann­arra „þegar hún sem ráð­herra sinnti mál­efnum Kaup­þings þar sem fjöl­skylda hennar fékk nið­ur­felld 2 millj­arða króna kúlu­lán.“ Þetta kemur fram í stöðu­upp­færslu Bjartar á Face­book sem birt var í dag.

Í færsl­unni bregst Björt við stöðu­upp­færslu Þor­steins frá því í gær, þar sem hann sagði: „Ég hef orðið var við að óprút­tnir keppi­nautar okkar í Við­reisn hafa gert til­raun til að stela ein­kenn­is­orðum okk­ar. Við því er það eitt að segja að fólki ber að var­ast lélegar eft­ir­lík­ing­ar, sama hversu bjartri fram­tíð er lof­að.“

Björt segir að þegar Við­reisn hafi afritað stefnu­skrá Bjartrar fram­tíðar sem sam­þykkt hafi verið fyrir fjórum árum hafi flokks­menn ekki sagt neitt annað en að gleði­legt væri að fleiri legð­ust á árarnar við að koma mik­il­vægum málum á fram­færi. Þeir sem starfi í Bjartri fram­tíð hafi ekki litið á sig sem atvinnu­stjórn­mála­menn eða flokk­inn sem hags­muna­afl sem hverf­ist um þau sjálf, heldur hafi mál­efnin skipt öllu. Við ávirð­ingum Þor­steins segir hún: „Björt Fram­tíð var stofnuð árið 2012. Til þess að fjár­magna kosn­inga­bar­áttu okkar árið 2013 lagði þáver­andi for­maður flokks­ins hús fjöl­skyldu sinnar að veði, svo við hefðum fé til að prenta lág­marks bæk­linga og kynn­inga­efni. Þetta var okkar helsta kost­un­ar­leið. Við áttum ekki, og vildum ekki hafa stóra bak­hjarla með sína sér­hags­muni til að kosta okkar fram­boð.

Í þessum kosn­ingum hefur Björt Fram­tíð með­vitað tekið ákvörðun um að taka ekki við neinum pen­ingum frá lög­að­il­um. Við tökum ekki lán fyrir kosn­inga­bar­átt­unni en eigum 13. 5 millj­ónir inni á banka­reikn­ingi sem eru lög­bundin fram­lög og þau munu þurfa að duga.

Mér er spurn: Hver er það hjá Við­reisn sem að kostar öll flettiskiltin og aug­lýs­ing­arnar um almanna­hags­muni umfram sér­hags­muni?

Það er auð­vitað ekki hvað við stjórn­mála­menn segj­um, heldur er það verkin okkar sem að skil­greina okkur og segja til um mann­kosti og fyr­ir­ætl­an­ir. Besta leiðin til þess að spá fyrir um hegðun og gjörðir okkar mann­anna er að skoða hvað við höfum áður gert. Það er besta for­spár­gild­ið.

Í máli eftir máli á þingi hefur Björt fram­tíð barist með almanna­hags­munum gegn sér­hags­mun­um. Við höfum barist fyrir erf­iðum mál­um. Við höfum ekki keypt okkur inn á Alþingi með gylli­boðum um ókeypis pen­inga. Þannig börð­umst við á móti skulda­nið­ur­fell­ing­unni. Það eru alltaf skatt­greið­endur sem borga. Við börðum á móti búvöru­lög­unum og við berj­umst á móti skattaí­viln­unum sem hafa nær ein­göngu farið til álfyr­ir­tækj­anna.

Því er fárán­legt að heyra þennan mál­flutn­ing núna frá fram­bjóð­anda Við­reisnar sem að var bein­línis á launa­skrá við að sinna sér­hags­munum .

Svo er nú annar fram­bjóð­andi sem þarf nú virki­lega að leggja lykkju á leið sína til þess að útskýra það hvernig hún hef­uri ekki sinnt sínum sér­hags­munum umfram ann­arra þegar hún sem ráð­herra sinnti mál­efnum Kaup­þings þar sem fjöl­skylda hennar fékk nið­ur­felld 2 millj­arða króna kúlu­lán. Hve oft vék hún af þing­flokks­fundum og af rík­i­s­tjórna­fundum þegar mál­efni Kaup­þings voru rædd?“