Frelsisflokkurinn, flokkur sem vill íslenska þjóð í eigin landi, ætlar að bjóða fram í sveitarstjórnarkosningunum sem fram fara vorið 2018. Flokkurinn, sem byggir á þjóðríkishugsjón, ætlar að koma til varnar og sóknar íslenskri þjóðmenningu, hafnar EES-samningnum, opnum landamærum og berst gegn skipulegri „íslamsvæðingu Evrópu og Íslands“. Þetta kemur fram í grein í Morgunblaðinu í dag eftir Guðmund Jónas Kristjánsson, sem situr í flokksstjórn flokksins.
Frelsisflokkurinnvar stofnaður í júní 2017. Í grein sinni segir Guðmundur að það hlyti að koma fram slíkt þjóðlegt stjórnmálaafl sem segði hingað og ekki lengra, þegar jafn aumlega væri komið fyrir íslenskum stjórnmálum og raun beri vitni. Hann gagnrýnir harðlega nýskipaða ríkisstjórn og segir að með því að gera Katrínu Jakobsdóttur að forsætisráðherra hafi Sjálfstæðisflokkurinn tekið þátt í pólitískri umpólun. „Sú staðreynd að þrjú æðstu embætti íslenska lýðveldisins skipa nú allt róttækir vinstrisinnar hlýtur að segja sína sögu. Þannig skipar mjög alþjóðasinnaður sósíaldemókrati forsetaembættið, róttækur sósíalisti forsætisráðherraembættið, og kommúnisti af gamla skólanum stól forseta Alþingis. Halló Íslendingar!,“ segir Guðmundur.
Guðmundur segir þá einstöku lykilstöðu sem vinstrimenn séu í í æðstu embættum þjóðarinnar í dag sé þvert á þá pólitísku þróun sem eigi sér stað víða erlendis. „Þar sem vinstrimennska er á undanhaldi ásamt fjölmenningarmarxisma og pólitískum rétttrúnaði, gagnvart framsæknum þjóðhyggjuöflum, nú síðast í þingkosningunum í Þýskalandi og þar áður í Austurríki þar sem Frelsisflokkurinn þar bar góðan sigur úr býtum.“ Austurríski Frelsisflokkurinn, sem myndaði nýverið ríkisstjórn með Lýðflokknum þar í landi, á rætur í nasisma og helstu stefnumál hans snúast um andstöðu við flóttamenn og hælisleitendur. Í Þýskalandi náði þjóðernisflokkurinn Annar valkostur fyrir Þýskaland (AFD) nægilega miklu fylgi í kosningunum sem fóru þar fram í haust til að ná inn á þing í fyrsta sinn. Enginn annar flokkur hefur lýst sig reiðubúinn til að vinna með AFD, sem hefur beitt sér mjög gegn flóttamönnum og innflytjendum og lagt áherslu á það í málflutningi sínum að Þýskalandi stafi hætta af þeim.
Guðmundur segir í grein sinni að Sjálfstæðisflokkurinn hafi staðið fyrir þjóðlegum gildum og viðhorfum framan af öldinni. „En eftir að hafa tapað fyrir hræðslubandalagi vinstrimanna Í Reykjavík, R-listanum, og að Davíð Oddsson yfirgaf skútuna, fór verulega að halla undan fæti hjá flokknum. Varðstaða Sjálfstæðisflokksins brást svo endanlega við hrunið mikla 2008 og hefur hann ekki borið sitt barr síðan. - Í raun hefur verið átakanlegt að horfa á hvernig hann hefur borist með straumi vinstrimennskunnar og hins pólitíska rétttrúnaðar og það svo að fjölmenningarmarxisminn blómstrar nú sem aldrei fyrr. Það hefur sem sagt gerst í fyrsta sinn að leiðtogi róttækra sósíalista hefur verið krýndur sem forsætisráðherra lýðveldisins í boði Sjálfstæðisflokksins. Minna mátti það ekki vera! - Þar með er engin varðstaða eða viðspyrna lengur gegn vinstriöflunum! Ekki einu sinni varðandi „No borders“-öfgaöflin, um nánast galopin landamæri og svo síðast varðandi öfgastefnu Vinstri grænna í umhverfismálum. Jafnvel erlendir vogunarsjóðir skulu nú enn og aftur fá náð og miskunn.“
Hann telur því að þörf sé fyrir nýtt þjóðlegt stjórnmálaafl sem byggi á þjóðríkishugsjóninni. „Flokkur sem vill koma til varnar og sóknar íslenskri þjóðmenningu og tungu. Já, íslenskri þjóð í eigin landi! Ekki síst til hjálpar húsnæðislausum Íslendingum, m.a. í Laugardalnum. Flokkur sem slær í takt við ný evrópsk stjórnmál og evrópsk þjóðhyggjuöfl í dag og hafnar þess vegna blindri alþjóðavæðingu, EES, og galopnum landamærum sbr. Schengen, og skipulegrar íslamsvæðingu Evrópu og Íslands.“
