Þing­flokkur Sam­fylk­ing­ar­innar hefur lagt fram þings­á­lykt­un­ar­til­lögu þar sem farið er fram á að rík­is­stjórnin komi að bygg­ingu að minnsta kosti fimm þús­und leigu­í­búða svo fljótt sem auðið er. Íbúð­irnar eiga að nýt­ast til þess að koma fót­unum undir leigu­markað sem er rek­inn án hagn­að­ar­sjón­ar­miða. Fyrsti flutn­ings­maður til­lög­unnar er Logi Ein­ars­son, for­maður Sam­fylk­ing­ar­inn­ar.

Í grein­ar­gerð sem fylgir þings­á­lykt­un­ar­til­lög­unni segir að það sé nauð­syn­legt að bregð­ast við neyð­ar­á­standi á hús­næð­is­mark­aði þar sem mik­ill fjöldi fólks fái ekki lausnir við hæfi og búi við mikið óör­yggi. „Koma þarf ungu fólki og leigj­endum í öruggt húsa­skjól og mæta kröfum stétt­ar­fé­laga um auk­inn félags­legan stöð­ug­leika. Það er best gert með því að ríkið komi að stór­felldri upp­bygg­ingu á íbúðum til að mæta skorti og tryggi að sú mikla upp­bygg­ing á nýjum íbúðum sem er í far­vatn­inu nýt­ist þeim sem lakast standa á hús­næð­is­mark­aði. Aðkoma rík­is­ins er nauð­syn­leg til þess að leggja grunn að traustum leigu­mark­aði og tryggja að mikil fjölgun íbúða á næstu árum verði hag­kvæm fyrir sam­fé­lagið og nýt­ist í bar­átt­unni gegn fátækt.“

Í grein­ar­gerð­inni segir að útfæra þurfi aðkomu rík­is­ins í nánu sam­starfi við sveit­ar­fé­lögin í land­inu og Íbúða­lána­sjóð. Meta þurfi hvar þörfin sé fyrir nýtt hús­næði og tryggja að upp­bygg­ing eigi sér stað þar. „Að­koma rík­is­stjórn­ar­innar að upp­bygg­ingu 5.000 íbúða sam­kvæmt þings­á­lykt­un­ar­til­lögu þess­ari verði á grund­velli laga um almennar íbúð­ir, nr. 52/2016. Veita þarf stofn­styrki á grund­velli laga um almennar íbúðir í rík­ari mæli en nú er gert. Árið 2015 var samið við stétt­ar­fé­lög um upp­bygg­ingu 2.300 almennra íbúða. Byggja þarf mun fleiri íbúðir og hraða upp­bygg­ing­unni. Íbúða­lána­sjóður áætlar að til árs­loka árs­ins 2019 verði þörf fyrir 9.000 nýjar íbúðir á land­inu öllu og rúm­lega 2.000 á hverju ári þar á eft­ir.“

Í stjórn­ar­sátt­mála nýrrar rík­is­stjórnar er lítið um útfærðar aðgerðir til að takast á við stöð­una á hús­næð­is­mark­aði, þar sem eft­ir­spurn er langt umfram fram­boð. Þar segir að rík­is­stjórnin ætli að beita sér fyrir umbótum í hús­næð­is­málum „sem stuðla að efl­ingu og auknu jafn­vægi hús­næð­is­mark­að­ar.“ Í sátt­mál­anum kemur fram að setja þurfi skýr­ari reglur um skamm­tíma­leigu hús­næðis og efla eft­ir­lit með henni, en ekk­ert er sagt um hvernig eða hvort það eigi að gera. Þá verði kann­aðar „for­sendur þess að sveit­ar­fé­lög hafi rík­ari heim­ildir til að stýra leigu­mark­að­i.“

Í sátt­mál­anum er einnig greint frá því að rík­is­stjórnin muni fara í „að­gerðir sem lækka þrösk­uld ungs fólks og tekju­lágra inn á hús­næð­is­mark­að­inn. Í því augna­miði verða stuðn­ings­kerfi hins opin­bera end­ur­skoðuð þannig að stuðn­ing­ur­inn nýt­ist fyrst og fremst þessum hóp­um. Meðal ann­ars verða skoð­aðir mögu­leikar á því að hægt verði að nýta líf­eyr­is­sparnað til þessa.“ Ekk­ert er fjallað um útfærslu á þessum mark­mið­um.