Páll Magn­ús­son, þing­maður Sjálf­stæð­is­flokks og for­maður alls­herj­ar- og mennta­mála­nefnd­ar, vill að Stundin biðj­ist afsök­unar á pistli sem Bragi Páll Sig­urð­ar­son skrif­aði um Lands­fund Sjálf­stæð­is­flokks­ins sem fram fór um helg­ina. Hann krefst þess einnig að for­svars­menn Stund­ar­innar hætti að „verja þennan ósóma“ og að þeir „axli sína ábyrgð.“

Bragi Páll skrif­aði tvo pistla um fund­inn sem birt­ust á Stund­inni um helg­ina. Sá fyrri hét „Árs­há­tíð and­lega gjald­þrota auð­manna“. Í honum sagði m.a.: „Á rölti mínu í gegnum sal­inn rak ég augun í Bene­dikt Sveins­son, pabba Bjarna. Ein­hverra hluta vegna datt mér í hug að það eitt það sniðug­asta sem þú getur gert sem barn­a­níð­ingur á Íslandi er lík­lega að ganga í Sjálf­stæð­is­flokk­inn. Þannig tryggir þú að ef upp kemst um ofbeldi þitt gagn­vart börnum áttu meiri líkur á upp­reistri æru. En bara hinir praktísk­ustu ped­ófílar hafa látið sér detta þetta í hug. Þar sem ég sat þarna umkringdur fólki velti ég því ósjálfrátt fyrir mér hversu hátt hlut­fall lands­fund­ar­gesta í hringum mig væru barn­a­níð­ing­ar. Fékk smá hroll. Sá nokkra gesti sem höfðu tekið börnin sín með sér. Hug­rakkir eða kæru­laus­ir?“

Páll var mjög óánægður með pistil­inn og sagði í stöðu­upp­færslu á Face­book að í „þessu felst eng­inn húmor, engin kald­hæðni, engin stílfimi. Ekk­ert nema mein­fýsi, mann­fyr­ir­litn­ing og ótrú­leg rætni. Höf­und­ur­inn og mið­ill­inn geta nú sam­eig­in­lega talist sjálf­skip­aðir hand­hafar „sæmd­ar­heit­is­ins“ sem gam­all rit­stjóri fann upp af öðru til­efni: enda­þarmur íslenskrar blaða­mennsku.“

Ingi­björg Dögg Kjart­ans­dótt­ir, annar rit­stjóra Stund­ar­inn­ar, svar­aði Páli á sinni Face­book-­síðu og sagði m.a. að það kæmi henni á óvart að „fyrr­ver­andi útvarps­stjóri skuli bjóða upp á slíkan mál­flutn­ing og geri engar athuga­semdir við að á þræði hans sé nafn­greindur mað­ur, valda­laus ein­yrki og skáld, þekktur fyrir gjörn­inga og satíru, sagð­ur: „fár­sjúkur reiður og hat­urs­fullur mað­ur,“ „mjög alvar­lega sjúk­ur,“ „hel­sjúkur mað­ur“. „Illa upp­lýstur og illa mein­and­i,“ „mannaum­ing­i“. „Ein­stakur drullu­sokk­ur,“ „aum­ur,“ „ves­al­ing­ur“ og „við­bjóður þessi „blaða­mað­ur““ - „ef blaða­mann skildi kalla“. Þá er hug­ar­heimur hans sögð „klár illska,“ „hug­ar­á­standið sorg­leg­t,“ „ekk­ert nema hat­ur, „mann­fyr­ir­litn­ing og heimska“.

Þetta skrifar fólk um nafn­greindan mann vegna þess að því mis­lík­aði skrif hans. Eins og ekk­ert sé eðli­legra.“

Bragi Páll skrif­aði annan pistil um fund­inn sem birt­ist á mánu­dag. Fyr­ir­sögn hans var: „Ótti og öfgar á lands­fundi: Í bön­k­ernum með Bjarna Ben“.