Brynjar Níels­son, þing­maður Sjálf­stæð­is­flokks­ins, segir að öll gagn­rýni á fjöl­miðla og skoðun á þeim sé í huga sumra aðför eða árás á þá. Það sé eins og þeir sem séu upp­teknir af tján­ing­ar­frelsi finn­ist að það eigi ekki við um stjórn­mála­menn. Þetta kemur fram á Face­book-­síðu hans í dag.

Kol­beinn Ótt­­ar­s­­son Proppé, þing­­maður Vinstri grænna og fyrr­ver­andi blaða­­mað­­ur, er einn þeirra sem svar­aði gagn­rýni Brynjars á fjöl­miðla en Brynjar hafði áður sagt að íslenskir fjöl­miðlar væru veikasti hlekk­­ur­inn í íslensku sam­­fé­lagi, stund­uðu meiri póli­­tík en stjórn­­­mála­­menn og ættu heima í rusl­­flokki. Kol­beinn nefndi Brynjar ekki beint eða skrif hans en hug­­leið­ingum Kol­beins er aug­­ljós­­lega beint að gagn­rýni Brynjars frá því gær.

Brynjar segir í þess­ari nýju stöðu­upp­færslu sinni að nú sé það svo að fjöl­miðlar fjalli mjög um það sem er á borðum stjórn­mála­manna. Hann spyr sig hverjir séu þá betur til þess fallnir að gagn­rýna fjöl­miðla. „Eða eiga fjöl­miðlar að vera stikk­frí að því að þeir trúa því að þeir séu sér­stak­lega á vegum almenn­ings? Vanda­málið er að stundum eru þeir ein­fald­lega á eigin veg­um.

Ég væri ekki að gagn­rýna fjöl­miðla ef ég teldi þá ekki gegna mik­il­vægu hlut­verki. Að þeir skyldu vera að mínu mati veikasti hlekk­ur­inn af þeim sem telj­ast valda- og áhrifa­hópa í sam­fé­lag­inu fór auð­vitað mikið fyrir brjóstið á mörgum og vilja nán­ari útskýr­ingar á orðum mín­um. Skal orðið við því,“ segir hann. 

Brynjar bendir á að eng­inn neiti því að fjöl­miðl­ar, sér­stak­lega þeir sem telji sig hlut­lausa og óháða, hafi mjög mikil áhrif á skoð­ana­myndum og ákvarð­anir ann­arra. Því sé mik­il­vægt að fag­leg umgjörð þeirri sé sterk og að póli­tískt skoðun eða gild­is­mat ein­stakra frétta­manna verði ekki alls­ráð­andi í fréttaum­fjöll­un. Ágætt sé að taka nokkur dæmi síð­ustu miss­eri til útskýr­inga þar sem skort hafi mjög á fag­mennsku og margir frétta­menn hafi fest í eigin póli­tísku skoð­un­um.

Fyrsta dæmið sem hann nefnir er fréttaum­fjöll­unin um upp­reist æru. Hann segir að þar hafi margir fjöl­miðlar verið með fréttaum­fjöllun um að ráð­herra og hans flokkur væri að hygla barn­a­níð­ingum og ítrekað látið að því liggja að lög væru brotin þótt alltaf lægi fyrir að ráð­herra færi að lögum eins og for­verar hans höfðu gert alla tíð. 

„Svo má nefna Lands­rétt­ar­málið þar sem skorti mjög á fag­mennsku eins og nýleg dæmi sanna. Kannski að fyrr­ver­andi dóm­ari við Mannrett­inda­dóm­stól Evr­ópu hafi náð að leið­rétta mesta ruglið í fjöl­miðlum um það mál. Svo er mjög algengt að ein­stakir frétta­menn geti ekki látið vera í fréttaum­fjöllun að upp­nefna íslenska og útlenda flokka sem þeir eru ekki sam­mála. Eru þeir ýmist nefndir öfga­flokk­ar, pop­ul­ískir og gjarnan hægri öfga­flokkar ef mikið liggur við. Einnig má taka mörg dæmi um fréttaum­fjöllun fjöl­miðla um meinta ólög­lega vopna­flutn­inga íslensks flug­fé­lags til Saudi Arab­íu, kjara­deilu ljós­mæðra, Brexit fréttir og svona mætti lengi telja. Umfjöllun um þessi atriði var oft á tíðum svo gild­is­hlaðin og ekki síst hjá þeim sem telja sig full­trúa almenn­ings. Það er eins fjöl­miðlar séu með enga rit­stjórn.

Ég geri engar athuga­semdir við að frétta­menn setji sínar skoð­anir fram í leið­urum eða ein­staka greinum í sínum fjöl­miðl­um. Heldur ekki við það að fjöl­miðlar hafi póli­tísk mark­mið. En þá verða þeir bara að við­ur­kenna það og hætta að þykj­ast vera hlut­lausir og óháð­ir,“ segir hann að lok­um.