Bankaráð Landsbankans, sem er í eigu íslenska ríkisins, segir að 82 prósenta hækkun á launum Lilju Bjarkar Einarsdóttur, bankastjóra bankans, um mitt ár 2017 sé tilkomin vegna þess að að laun bankastjóra hefðu dregist „langt aftur úr þeim launum sem greidd voru fyrir sambærileg störf“ á árunum 2009 til 2017. Þetta hefði gert það að verkum að laun bankastjórans hafi ekki verið samkeppnishæf og ekki í samræmi við starfskjarastefnu bankans. Þá telur bankaráðið sig hafa sýnt bæði hófsemi og varkárni þegar samið var um að hækka laun bankastjórans.
Þetta er meðal þess sem fram kemur í bréfi sem bankaráð Landsbankans hefur sent Bankasýslu ríkisins vegna launahækkana Lilju. Bankasýslan sendi bankaráðinu bréf í síðustu viku og krafðist þar skýringa á því af hverju laun bankastjóra hefðu hækkað svona mikið. Þess var auk þess krafist að svar bærist innan viku, eða fyrir lok dags 19. febrúar. Sambærilegt bréf var sent til stjórnar Íslandsbanka, sem er einnig í ríkiseigu og heyrir því undir Bankasýslu ríkisins.
Launin endurskoðuð á næsta aðalfundi
Þegar Lilja var ráðin í starfið í janúar 2017 lá fyrir að ákvörðun um laun bankastjóra myndu færast frá kjararáði yfir til bankaráðsins um mitt það ár. „Við mat bankaráðs á hver laun nýs bankastjóra ættu að vera var m.a. aflað gagna frá óháðum ráðgjafarfyrirtækjum um laun stjórnenda annarra fjármálafyrirtækja og forstjóra stórra fyrirtækja á Íslandi og óskað álits á hver samkeppnishæf laun væru. Niðurstöður þeirra voru m.a. að eðlilegt væri að launin væru á bilinu 3,5-4,9 milljónir króna á mánuði. Í kjölfarið var samið um að laun bankastjóra yrðu 3,25 milljónir króna frá og með 1. júlí 2017. Í ráðningarsamningnum kemur fram að það sé stefna bankaráðs að greiða bankastjóra samkeppnishæf laun.
Í bréfi bankaráðsins, sem Helga Björk Eiríksdóttir stjórnarformaður skrifar undir, kemur einnig fram að laun bankastjórans séu endurskoðuð einu sinni á ári. Sú endurskoðun hefur ekki farið fram á árinu 2019 en við hana verði byggt á starfskjarastefnu Landsbankans eins og hún verður samþykkt á næsta aðalfundi bankans, sem fram fer 20. mars. Í bréfinu segir svo: „Samkvæmt upplýsingum sem hafa komið fram í fjölmiðlum nema mánaðarlaun bankastjóra Íslandsbanka, um 4,8 milljónum króna á árinu 2019, eftir nýlegar breytingar á kjörum bankastjórans. Mánaðarlaun bankastjóra Landsbankans eru 3,8 milljónir króna. Miðað við þessar upplýsingar er munurinn á launum bankastjóranna tveggja um 12 milljónir króna á ársgrundvelli.“
Telja sig hafa sýnt hófsemi og varkárni
Bjarni Benediktsson, fjármála- og efnahagsráðherra, sendi einnig bréf til bankanna vegna sama máls.
Í bréfi Bjarna er óskað eftir upplýsingum um það hvernig hafi verið brugðust við tilmælum sem þáverandi fjármála- og efnahagsráðherra, Benedikt Jóhannesson, sendi stjórnum þeirra beggja í janúar 2017 , sem síðar voru ítrekuð, um að gæta varkárni við launaákvarðanir. Svar við bréfi Bjarna hefur ekki verið birt en í svarbréfinu til Bankasýslu ríkisins er fjallað um viðbrögð Landsbankans við þessum tilmælum Benedikts, sem hann sjálfur telur að hafi verið hunsuð með öllu.
Í svari bankaráðsins segir að tilmæli ráðherrans hafi snúið að því að launaákvarðanir ættu að fylgja ákvæðum eigendastefnu ríkisins frá árinu 2009.
Þar sem að bankastjóri Landsbankans hefði verið með miklu lægri laun en hinir bankastjórarnir á meðan að hann heyrði undir kjararáð telur bankaráðið launahækkun Lilju ekki brjóta gegn tilmælum fjármála- og efnahagsráðherra um að sýna hófsemd við launaákvarðanir. „Ákvörðun bankaráðs byggði á samanburði við önnur sambærileg fyrirtæki án þess þó að vera leiðandi. Miðað var við laun æðstu yfirmanna annarra fjármálafyrirtækja, þ.m.t. banka sem einnig er í eigu ríkisins, og telur bankaráð að ákvarðanir þess um launakjör bankastjóra Landsbankans uppfylli í senn skilyrði starfskjarastefnu Landsbankans og eigandastefnu ríkisins.[...]Bankaráð áréttar að vegna þeirra sérstöku aðstæðna sem eru uppi í þessu máli, þ.e. að laun bankastjóra Landsbankans höfðu dregist langt aftur úr kjörum annarra æðstu stjórnenda á fjármálamarkaði, hafi verið nauðsynlegt að færa launakjör bankastjórans nær þeim launum sem greidd eru fyrir sambærileg störf hjá sambærilegum fyrirtækjum.
Bankaráðið telur því ákvörðun sína um laun bankastjóra hafa verið varkára að því leyti að umsamin laun hafi ekki verið leiðandi, þ.e. verið töluvert lægri en laun bankastjóra hinna tveggja stóru bankanna.
