Peningastefnunefnd Seðlabanka Íslands hefur ákveðið að lækka meginvexti bankans um 0,25 prósentustig. Það þýðir að vextir hans eru nú 3,75 prósent og hafa lækkað um 0,75 prósentustig í síðustu tveimur ákvörðunum hennar.
Þar með hefur einni af forsendum Lífskjarasamninganna, um að meginvextir Seðlabanka Íslands myndu lækka um 0,75 prósentustig fyrir september 2020, verið náð rúmu ári fyrir þá dagsetningu, að minnsta kosti tímabundið.
Vaxtalækkunin kemur ekki mikið á óvart. Síðast þegar vaxtaákvörðun átti sér stað voru vextir lækkaðir um 0,5 prósentustig og allir greiningaraðilar voru sammála um að áframhaldandi vaxtalækkun væri í kortunum.
Meginvextir Seðlabanka Íslands hafa ekki verið lægri frá því seint á árinu 2011, en á því ári voru þeir undir fjórum prósentum í nokkra mánuði.
Í yfirlýsingu peningastefnunefndar segir að nýjar upplýsingar um þróun efnahagsmála breyti ekki því mati á efnahagshorfum sem lá fyrir á síðasta fundi peningastefnunefndar. „Hagvöxtur á fyrsta ársfjórðungi var í takt við maíspá Seðlabankans og áfram er gert ráð fyrir samdrætti í þjóðarbúskapnum sem mun birtast frekar á komandi mánuðum. Kröftugri einkaneysla á fyrsta fjórðungi og leiðandi vísbendingar gætu þó bent til þess að undirliggjandi þróttur innlendrar eftirspurnar hafi verið meiri en talið var. Á móti eru horfur á að samdráttur í ferðaþjónustu verði meiri.
Verðbólga hefur enn sem komið er verið í samræmi við síðustu spá Seðlabankans en samkvæmt spánni hefur hún náð hámarki og mun hjaðna í átt að markmiði þegar líður á árið. Frekari lækkun gengis krónunnar gæti þó sett strik í þann reikning. Verðbólguvæntingar hafa lækkað frá því sem þær voru í kringum síðasta fund nefndarinnar. Taumhald peningastefnunnar hefur því aukist á ný.
Samdráttur í þjóðarbúskapnum mun reyna á heimili og fyrirtæki en viðnámsþróttur þjóðarbúsins er umtalsvert meiri nú en áður. Svigrúm peningastefnunnar til að mæta efnahagssamdrættinum er einnig töluvert, sérstaklega ef fer sem horfir og verðbólga og verðbólguvæntingar haldast við verðbólgumarkmið. Þá mun boðuð slökun í aðhaldi ríkisfjármála leggjast á sömu sveif.
Peningastefnan mun á næstunni ráðast af samspili þróunar efnahagsumsvifa annars vegar og verðbólgu og verðbólguvæntinga hins vegar.“