Guðni Th. Jóhann­es­son, for­seti Íslands, sagði í setn­ing­ar­ræðu sinni á Alþingi í dag, að lýð­ræðs­hefðin væri best varin með rök­ræðu, hlustun og end­ur­mati, en ekki yfir­gangi, þótta og skoð­ana­hroka. „En vand­inn er bara þessi: Við búum ekki í ver­öld hinna ein­földu lausna, hinna algildu sann­inda. Við getum dáðst að Bjart­i í Sum­ar­hús­um, þraut­seigju hans og frels­is­leit. Um leið má samt setja út á þrá­kelkni hans og eig­ingirni, skap­bresti sem leiddu hörm­ungar yfir aðra. Þetta er úr skáld­skap en raun­heimar geyma svip­aðan lær­dóm um margar hliðar einn­ar ­sögu. Við getum þannig dáðst að dugn­aði okkar manna í þorska­stríð­unum en við­ur­kennt um leið að meira þurfti til að landa sigri, þróun haf­réttar sem var okkur í vil og ekki skemmdi fyrir að skipta máli í átökum aust­urs og vest­ur­s. Nú virð­ast þeir tímar reyndar runnir upp að land okkar sé að margra mati í þjóð­braut á ný. Þá ríður á að greina milli var­kárni og tor­tryggni, standa fast á sínu en ótt­ast ekki umheim­inn,“ sagði Guðni.

Í ræðu sinni sagði Guðni enn frem­ur, að Ísland væri opið fyrir umheim­inum og það sem gerð­ist í heim­inum hefði áhrif á Íslandi. „Óvissa er í raun annað orð yfir fram­tíð. Satt er það að var­kárni er góðra gjalda verð. Við megum var­ast þá and­vara­lausu og þá kæru­lausu, það sanna ­dæm­in. En við megum líka var­ast þá kvíða­fullu, þá hræddu og þá reiðu. Þær ­stundir geta einmitt komið að við höfum ekk­ert að ótt­ast nema þá ótta­slegn­u,“ sagði Guðn­i. 

Guðni óskaði Alþing­is­mönnum góðs geng­ist í verkum sínum fyrir land og þjóð, og minnti á að eng­inn væri stærri en emb­ættið sem þeim hafði verið treyst fyr­ir. „Eng­inn er full­kom­inn, öll erum við breysk, ágæt­u al­þing­is­menn. Og ekk­ert okkar er stærra en það emb­ætti sem fólkið í land­in­u hefur treyst okkur fyr­ir.