Bjarni Benediktsson, formaður Sjálfstæðisflokksins og fjármálaráðherra, segir að umræða um samanburð á því sem greitt er fyrir aflaheimildir í Namibíu annars vegar og á Íslandi hins vegar, vera „lýðskrum“.
Þetta kemur fram í Facebook færslu sem Bjarni hefur birt, en hann gagnrýnir ekki síst forystufólk Viðreisnar - og grein Þorgerðar Katrínar Gunnarsdóttur á Vísi í dag - fyrir málflutning þess er varðar virði aflaheimilda.
„Fyrst má hér nefna að sjávarútvegsfyrirtæki bjóða ekki í veiðiheimildir á Íslandi heldur er lagt á þær veiðigjald sem er breytilegt eftir afrakstri veiða í einstökum tegundum. Það er því tómt mál að tala um hvað íslensk fyrirtæki eru ,,tilbúin að greiða". Og hvað skyldi það yfirhöfuð segja okkur um íslenskt fiskveiðistjórnunarkerfi að tiltekið gjald sé greitt fyrir heimildir til að veiða hrossamakríl í Namibíu? Hvað á það yfirhöfuð að segja okkur um okkar kerfi? Staðreyndin er að það segir okkur nákvæmlega ekki neitt. Að gefa annað í skyn er hreint lýðskrum,“ segir Bjarni.
Hann gagnrýnir enn fremur, að í beiðni stjórnarandstöðunnar um upplýsingar er varðar samanburð á stöðu mála í Namibíu og á Íslandi, byggir á lýðskrumi og röngum samanburði.
„Þess má geta að tegundin [hrossamakríll, innskot] er ekki veidd við strendur Íslands en eins og áður segir er álagt veiðigjald á Íslandi hlutfall af afrakstri veiðanna. Það sem skiptir mestu er að það, hvað fyrirtæki eru ,,tilbúin að greiða" eða geta greitt fyrir nýtingarrétt ræðst fyrst og fremst af helstu rekstrarforsendum svo sem:
-fjármagnskostnaði og fjárfestingaþörf
-sköttum og gjöldum, þar með talið tekjusköttum, kolefnisgjaldi, olíukostnaði, launatengdum gjöldum, svo sem tryggingagjaldi og lífeyrisframlagi, kjarasamningum sjómanna osfrv.
-markaðsaðstæðum
Þeir sem standa að þessari tillögu láta sem allir þessir þættir séu sambærilegir og hér þurfi bara að svara spurningunni um það hvað sé borgað fyrir að veiða fisk hér annars vegar og í Namibíu hins vegar.
Eða er ekki fiskur bara fiskur?
Nei, augljóslega ekki. Og þau vita það. En þegar athygli er vakin á lýðskruminu eiga þau engan annan leik en að ganga lengra og hrópa: Sérhagsmunagæsla!
Það gera þau í einum kór, þingmenn Viðreisnar. Þorsteinn Víglundsson, fyrrverandi framkvæmdastjóri Samáls, stjórnarmaður Samtaka iðnaðarins og framkvæmdastjóri Samtaka atvinnulífsins, Jón Steindór Valdimarsson, fv. samstarfsmaður Þorsteins hjá Samtökum iðnaðarins og framkvæmdastjóri þar, og Þorgerður Katrín, formaður, sem kom í pólitíkina aftur beint af skrifstofu Samtaka atvinnulífsins,“ segir Bjarni.
