Í dag eru 50 ár frá því Win­ston Churchill lést, en hann er almennt álit­inn einn áhrifa­mesti stjórn­mála­maður sög­unn­ar. Hann var for­sæt­is­ráð­herra Bret­lands á stríðs­tím­um, 1940 til 1945, og síðan aftur frá 1951 til 1955. Hann hlaut Nóbels­verð­launin í bók­menntum árið 1953, fyrir magn­aða grein­ingu sína á Seinni heim­styrj­öld­inni í skrifum sín­um, í bland við til­finn­inga­næma sjálfsævi­sögu sína.

Churchill hafði afar áhrifa­mikla nær­veru, sam­kvæmt hinum ýmsu rit­uðu heim­ildum um hann og sam­tíma hans. Í bók­inni The Gather­ing Storm, sem byggir meðal ann­ars á einka­skjölum hans og breska hers­ins, sést vel heild­ar­myndin af gíf­ur­lega miklum áhrifum sem hann hafði á gang stríðs­ins, og þá stað­reynd að nas­istar töp­uðu að lok­um.

Hinn 4. júní 1940 hélt hann áhrifa­mikla ræð­u í breska þing­inu, þar sem hann stapp­aði stál­inu í þjóð sína.

https://www.youtu­be.com/watch?v=N89Cpc4vl60

Ræða Churchill í banda­ríska þing­inu, í jan­úar 1942, hefur stundum verið nefnd áhrifa­mesta ræða 20. ald­ar­inn­ar. Einkum orð­in, um að nú ráði banda­menn örlögum sín­um; „We are now the masters of our fate“, og und­ir­bygg­ing þeirra. Með ræð­unni vildi hann freista þess að ná full­kominni sam­stöðu með Banda­ríkja­mönn­um, með það fyrir augum að sigr­ast á nas­ist­um. Og tókst ætl­un­ar­verk sitt, svo um mun­aði.

Upp­taka af hluta ræð­unn­ar, sem breytti gangi sög­unn­ar, er hér með­fylgj­andi.

https://www.youtu­be.com/watch?v=R95rjk_­nEI8