Ari Trausti Guð­munds­son, þing­maður Vinstri grænna, segir að nýtt kapp­hlaup sé hafið á Íslandi. „Það eru 30 til 40 vind­orku­kostir til skoð­unar og mjög margir í erlendri eigu. Þetta eru stórar vind­myllur í hnapp, eins og menn vita, 100 til 200 MW hver. Með­al­tal afls þeirra allra, ef þetta er reiknað út, er 4.500 til 5.000 MW, það er tvisvar sinnum meira en virkjað afl nún­a.“

Þetta sagði hann undir liðnum störf þings­ins á Alþingi í vik­unni. Telur hann að kostir og gallar vind­orku séu margir en hann sagð­ist á þingi ekki ætla ekki að rekja þá – en þó minna á að kolefn­is­fót­spor vind­orku­vera megi ekki gleym­ast í öllu þessu.

Lagði hann áherslu á fjögur atriði. Í fyrsta lagi að vind­orka kæmi vissu­lega til greina í bland við jarð­varma og vatns­afl. Í öðru lagi að að fyrir lægi ávallt að orku­nýt­ing vind­orku­lunda væri í sam­ræmi við orku­þörf hverju sinni og sjálf­bæra auð­linda­nýt­ingu. Í þriðja lagi að vind­orka lyti sam­ræmdu skipu­lagi og heild­rænni nálg­un, enda væri það for­senda sjálf­bærrar orku­nýt­ingar og orku­fram­leiðslu. Í fjórða og síð­asta lagi að til væri svæða­skipu­lag, það er þannig að það væri ljóst að höfð sé heild­ar­stjórn á öllu sam­an.

„Það liggja fyrir tvö þing­mál, þings­á­lykt­un­ar­til­laga um svæða­skipu­lag og breyt­ingar á lögum um ramma­á­ætl­un. Í svæð­is­skipu­lag­inu er það þannig að ekki eru heimil vind­orku­ver á 31 pró­sent af land­inu. Til álita koma þau á 53 pró­sent af land­inu og er það þá undir ramma­á­ætlun og ráð­herra sjálf­um. Á for­ræði sveit­ar­fé­laga og ann­arra stjórn­valda eru þá 16 pró­sent. Það eru svokölluð græn svæð­i,“ sagði hann og hvatti að lokum Alþingi til að tryggja að vind­orku­kapp­hlaupið end­aði ekki úti í mýri. „Við skulum hafa gamla Trabant-­kjör­orðið í heiðri: Skyn­semin ræð­ur.“