„Í dag fékk ég tilkynningu um að ég má mæta hjá dómara eftir helgi vegna nafnabreytingar. Hann mun þá samþykkja umsókn mína um að breyta nafninu mínu úr Jón Gnarr Kristinsson í Jón Gnarr. Þetta er mjög einfalt og skýrt ferli og ekki flókið, öfugsnúið, niðurlægjandi og kjánalegt einsog heima.“ Þetta segir Jón Gnarr, fyrrum borgarstjóri í Reykjavík, sem lengi hefur barist fyrir því að breyta nafni sínu löglega í Jón Gnarr, en hann var skírður Jón Gunnar Kristinsson. Hann hefur ekki haft erindi sem erfiði á Íslandi og mannanafnanefnd hefur ekki viljað verða við ósk hans um nafnabreytingu. Jón býr nú í Texas og þar er nafnabreytingin mun auðveldari.
Má ekki heita Nissan Primera eða Hand Lotion
Jón segir að hann þurfi að tilgreina ástæðu fyrir nafnabreytingunni í umsókn sinni. „Mín helsta ástæða er að Kristinsson eftirnafnið skapi óþægindi fyrir mig þar sem ég starfa og er þekktur undir öðru nafni. Það er fallist á þau rök. Eina skilyrðið fyrir nafnabreytingu hér er að nafnið sé ekki augljóslega fáránlegt. Nöfn eins og Hand Lotion, Adolf Hitler, Nissan Primera eða Motherfucker Johnson mæta kerfislegri fyrirstöðu og ólíklegt að dómari fallist á þau.
Fæstir leggja því í þá vinnu og þann kostnað sem fylgir svona umsókn. Einnig er fyrirvari við því að fólk taki sér nafn sem gæti valdið misskilningi einsog til dæmis ef fólk vill heita sama nafni og einhver frægur. Annars er þetta opið. Til að fyrirbyggja að maður sé glæpamaður sem sé að skipta um nafn til að flýja réttvísina er manni gert að fara á lögreglustöð og láta taka af sér fingraför sem svo eru send til FBI þar sem þau eru könnuð. Ég er búinn að því og fékk að vita í dag að þar sem ég sé ekki alþjóðlega eftirlýstur glæpamaður þá sé ekkert því til fyrirstöðu að klára þetta mál. Ég býst því við að eftir helgina fái ég það réttlæti sem mér ber samkvæmt öllu sem getur talist eðlilegt og sanngjarnt. Ég veit ekki hvernig þetta kemur út hjá íslenskum yfirvöldum. Það væri náttúrlega eftir öllu að þau neiti að viðurkenna þetta. Það mundi ekki gera neitt fyrir neinn og aðeins skapa frekari óþægindi fyrir mig og fjölskyldu mína. Þegar ferlinu hér er lokið mun ég birta upplýsingar og leiðbeiningar fyrir þá aðra sem vilja fara sömu leið. Og ég mun líka láta vita, þegar að því kemur, hvernig þetta kemur út á Íslandi. To be continued...“