Rit­deilur tveggja hag­fræð­inga, dokt­ors Ólafs Mar­geirs­sonar og dokt­ors Ásgeirs Dan­í­els­son­ar, sem jafn­framt er for­stöðu­maður rann­sókn­ar- og spá­deildar Seðla­banka Íslands, hafa vakið athygli að und­an­förnu, enda hafa þeir tek­ist á með oft háfræði­legum rökum og stigið nokkuð ákveðið til jarðar í orð­vali, ef þannig má að orði kom­ast.

Ólafur efast um vaxta­stefnu Seðla­banka Íslands og telur að hún sé ekki að virka, og sé bein­línis frekar að búa til verð­bólgu en að slá á hana, eins og mark­miðið með henni er. Ásgeir er þessu ósam­mála og telur að hún sé að virka og að Seðla­banki Íslands sé að nýta vaxta­tækið í takt við akademískar kenn­ingar sem seðla­bankar um allan heim nota.

Þetta er ein­falda myndin sem blasir við, en skylm­ingar þeirra félaga með rök­um, sem hafa verið einkar mál­efna­leg­ar, eru oft á tíðum erf­iðar að skilja fyrir fólk sem ekki hefur bak­grunn eða reynslu af fræð­un­um.

En það sem almenn­ingur sér hins vegar á þessum deilum þeirra Ólafs og Ásgeirs er að það ríkir síður en svo ein­hugur um sjálfar grunn­stoðir pen­inga­stefn­unnar í land­inu. Með henni á Seðla­banki Íslands að stuðla að stöð­ug­leika sam­kvæmt lögum og reyna að hemja verð­bólgu. Mik­ill skoð­ana­á­grein­ingur um sjálf grund­vall­ar­at­riðin sýnir að sér­fræð­ingar eru alls ekki sam­mála um hvað sé rétt og rangt og hvernig eigi yfir höfuð að reyna að hemja verð­bólg­una.

Jón Helgi Egils­son, sem á sæti í banka­ráði Seðla­banka Íslands, er einn af þeim sem telur vaxta­stefnu Seðla­banka Íslands arfa­vit­laus og sagði meðal ann­ars í ítar­legu við­tali við Morg­un­blaðið í októ­ber 2011 að nán­ast óhjá­kvæmi­legt væri að vaxta­stefna Seðla­bank­ans leiddi til geng­is­hruns. „Við erum að horfa upp á það, sem er í sjálfu sér ótrú­legt, að það er eng­inn búinn að læra af reynsl­unni. Þeir sem hafa stýrt þessu, arki­tektar þeirrar pen­inga­stefnu sem komið var á fót 2001 – núver­andi seðla­banka­stjóri, aðal­hag­fræð­ingur og aðstoð­ar­maður hans – hafa ekki komið fram og við­ur­kennt að gerð hafi verið mis­tök,“ sagði Jón Helgi meðal ann­ars í við­tal­inu, og beindi spjót­unum að yfir­stjórn seðla­bank­ans.

Það er ekki skrítið að fólk sé ekki alveg öruggt með það hvert straum­ur­inn er að fara þegar efna­hags­málin í land­inu eru ann­ars veg­ar, þegar ágrein­ingur er jafn djúp­stæður og raun ber vitni um grund­vall­ar­at­riði pen­inga­stefn­unn­ar. Það er lík­lega best að vona það besta og reyna að haga sínum per­sónu­legum fjár­málum eins skyn­sam­lega og kostur er.