Hlaupar­inn Pétur Sturla Bjarna­son hefur áfrýjað dóms­nið­ur­stöðu dóm­stóls ÍSÍ, þar sem nýkrýndur Íslands­meist­ari karla í mara­þoni, Arnar Pét­urs­son, var sýkn­aður af ásök­unum um svindl í Reykja­vík­ur­mara­þon­inu, til áfrýj­un­ar­dóm­stóls ÍSÍ.

Í bréfi sem Pétur Sturla sendi áfrýj­un­ar­dóm­stóli ÍSÍ í dag, og Kjarn­inn hefur undir hönd­um, bendir hann á að yfir­dóm­nefnd Reykja­vík­ur­mara­þons hafi við­ur­kennt í úrskurði sínum að reglur hlaups­ins hafi verið brotnar þegar tveir hjól­reiða­menn ­fylgd­u ­Arn­ari þrjá fjórðu hluta hlaupa­leið­ar­inn­ar. Í 10. grein reglna Reykja­vík­ur­mara­þons seg­ir: "Hlaupa­brautin er ein­göngu ætluð kepp­end­um. Ekki er heim­ilt að fylgja hlaup­urum gang­andi, hlaup­andi, á hjóli eða öðrum far­ar­tækjum (und­an­þága fyrir fylgd­ar­menn fatl­aðra). Það er á ábyrgð þátt­tak­enda að vísa frá þeim sem vilja fylgja. Í 18. grein regln­anna segir enn­frem­ur: "Brot á ofan­greindum reglum ógilda þátt­töku­rétt í hlaup­in­u."

Eins og Kjarn­inn hefur fjallað um, vís­aði yfir­dóm­nefnd Reykja­vík­ur­mara­þons kæru Pét­urs Sturla frá, þar sem ekki þótti sannað að hjól­reiða­menn­irnir hefðu aðstoðað Arnar í hlaup­inu, og sigur hans í mara­þon­inu hafi verið það afger­andi að fylgd hjól­reiða­mann­anna hafi ekki haft áhrif á úrslit Reykja­vík­ur­mara­þons­ins. Þá segir í nið­ur­stöðu yfir­dóm­nefnd­ar­inn­ar: "Ósannað er einnig að þeir (hjól­reiða­menn­irn­ir) hafi hvatt hann (Arn­ar) áfram, og að hann hafi svindlað eins og full­yrt er í kærunni. Þá hefur hvergi komið fram að hann hafi þegið drykki úr hendi aðstoð­ar- eða fylgd­ar­manna." Þetta orða­lag er athygl­is­vert fyrir þær sakir að hvergi í kæru máls­ins er minnst á að fylgd­ar­menn Arn­ars hafi veitt honum drykki í hlaup­inu.

Faðir Arn­ars Pét­urs­sonar er Pétur Hrafn Sig­urðs­son sölu­stjóri hjá Íslenskum get­raun­um. Hann hefur um ára­bil starf­aði innan íslensku íþrótta­hreyf­ing­ar­innar og skrif­aði grein­ar­gerð fyrir hönd sonar síns sem send var yfir­dóm­nefnd Reykja­vík­ur­mara­þons­ins. Þar við­ur­kennir Pétur Hrafn að hann og sonur hans hafi fylgt Arn­ari eftir hluta hlaups­ins sér til skemmt­un­ar.

Í áfrýj­un­ar­bréf­inu er jafn­framt vakin athygli á ósam­ræmi í úrskurði yfir­dóm­nefndar Reykja­vík­ur­mara­þons hins veg­ar, og dóms­orði dóm­stóls ÍSÍ ann­ars veg­ar. Í nið­ur­stöðu dóm­stóls ÍSÍ seg­ir: "Sam­kvæmt þeim gögnum sem lögð hafa verið bæði fyrir yfir­dóms­nefnd Reykja­vík­ur­mara­þons og þennan dóm­stól verður ekki séð að sönnur hafi verið færðar á brot Arn­ars Pét­urs­sonar á 10. grein reglna sem gilda fyrir þátt­tak­endur í Reykja­vík­ur­mara­þoni Íslands­banka sem geri það að verkum að ógilda beri þátt­töku­rétt hans í fram­an­greindu Reykja­vík­ur­mara­þoni. Með vísan til rök­stuðn­ings yfir­dóm­nefndar í nið­ur­stöðu sinni ber því að stað­festa hana. Af þeim sökum er ekki fall­ist á dóm­kröfu kær­anda í mál­in­u."

Í grein­ar­gerð sem Íþrótta­banda­lag Reykja­víkur (ÍBR) sendi dóm­stóli ÍSÍ fyrir hönd Reykja­vík­ur­mara­þons og yfir­dóm­nefndar hlaups­ins, segir að fram­kvæmd mara­þons­ins heyri undir reglur Alþjóða frjáls­í­þrótta­sam­bands­ins (IAAF) um fram­kvæmd götu­hlaupa, og ÍBR líti svo á að þær reglur séu æðri reglum Reykja­vík­ur­mara­þons­ins. Í íslenskri þýð­ing­u Frjáls­í­þrótta­sam­bands Íslands á reglum IAAF um almennar keppn­is­reglur er enska orðið "pacing" þýtt sem að "leiða." Reyndir hlauparar sem Kjarn­inn bar þýð­ing­una und­ir, eru sam­mála um að rétt þýð­ing orðs­ins "pacing" sé "hraða­stjórn­un."

Í nið­ur­lagi áfrýj­un­ar­bréfs Pét­urs Sturlu til áfrýj­un­ar­dóm­stóls ÍSÍ seg­ir: "Í þeim athuga­semdum sem frá mér fylgdu til Dóm­stóls ÍSÍ og ég geri hér með að athuga­semdum mínum til Áfrýj­un­ar­dóm­stóls ÍSÍ þótti mér óþarft að taka það fram að það ómerkir auð­vitað alla dóms­með­ferð ef í dóm­nefnd eða/og dóm­stóli eru ein­stak­lingar sem eru sam­starfs­menn, þiggj­end­ur, veit­end­ur, skyld­menni, vensla­fólk eða vinir og kunn­ingjar þeirra feðga sem eru aðilar að mál­in­u."