Á meðal þess sem velt er upp í nýrri greiningu ráðgjafar- og rannsóknarfyrirtækisins Verdicta á pólitísku landslagi á Íslandi í janúar 2015, sem byggir á eigindlegum viðtalsgögnum, er mögulegum úrslitum forsetakosninga á Íslandi.
„Ef Jón Gnarr býður sig fram verður hann sterkur valkostur. Ólafur Ragnar hefði væntanlega ekki roð við honum því hann hefur á síðasta kjörtímabili talað svo gagnstætt sumum gildum þjóðarinnar, þó að margt fólk sé enn að þakka honum fyrir framgöngu sína í Icesave-málinu,“ segir í greiningunni.
Þykir Ólafur Ragnar hafa talað um of fyrir gamaldags sjónarmiðum á kjörtímabilinu. Hann hafi til að mynda talað fyrir einangrun, fyrir að styrkja samband við Rússa og Kínverja, sem minnihluti þjóðarinnar hafi áhuga á. „(Hann) hefur talað sig of mikið frá því að vera fulltrúi nútímans og inn í að vera fulltrúi sjötugra. Hann er því ekki eins sterkur og áður.“
Samkvæmt stjórnmálagreiningu Verdicta er fyrrverandi borgarstjóri Reykvíkinga andstæðan við ofangreint. „Jón Gnarr er andstæða sjónarmiða sjötugra; hann er nútímalegur, einlægur og talar fyrir gildum sem fólk hefur áhuga á að styðja við. Jón er því sigurstranglegur en er þó langt í frá að vera öruggur. Til eru frambjóðendur sem gætu velgt honum undir uggum og jafnvel sigrað hann.“
Ragna Árnadóttir, fyrrverandi dómsmálaráðherra, er þar helst nefnd til sögunnar. „Ragna höfðar betur til valdakerfis sjötugra, en á líka meirihlutafylgi hjá týnda hægrinu. Ragna getur höfðað til nánast allra nema þeirra sem vilja bylta þjóðfélaginu. Ragna minnir á Vigdísi því hún er yfirveguð og lætur ekki draga sig á ófriðarbál og það er mikill styrkur að mati kjósenda.“
