„Þegar við fórum inn í grunn­inn í morgun voru 4.533 búnir að skrá sig,“ segir Jór­laug Heim­is­dótt­ir, verk­efna­stjóri hjá Land­lækn­is­emb­ætt­inu, aðspurð um hversu margir hafi skráð sig sem líf­færa­gjafar í mið­lægan gagna­grunn um slíka sem opn­aður var form­lega síð­ast­lið­inn föstu­dag. Sá fjöldi sem Jór­laug nefnir hefur því skráð sig sem líf­færa­gjafar á þremur dög­um. Krist­ján Þór Júl­í­us­son heil­brigð­is­ráð­herra var fyrstur til að skrá sig í grunn­inn þegar hann var opn­aður form­lega síð­ast­lið­inn föstu­dag.

Hún segir áhugan vera framar vænt­ingum og greini­legt að hið ein­falda aðgengi sem raf­ræn skrán­ing með íslykli opnar fyrir geri það að verkum að mun fleiri skrá sig  en ella.

Vissu ekki hvað líf­færa­gjafar voru margir

Jór­laug segir að áður en gagn­r­grunn­ur­inn var opn­aður hafi emb­ætti Land­læknis ekki haft hug­mynd um hversu margir Íslend­ingar væru líf­færa­gjaf­ar.  „eru því ákveðin tíma­mót að við séum komin með þennan raf­ræna grunn. Áður vorum við bara með þessa bæk­linga sem við dreifðum í apó­tek og heil­brigð­is­stofn­an­ir. Fólk skráði síðan vilja sinn á þessi líf­færa­gjafa­kort sem það geymdi með per­sónu­skil­ríkjum í vesk­inu sínu. Við höfðum hins vegar enga hug­mynd um hversu margir voru skráðir líf­færa­gjaf­ar.“

Í nið­ur­stöðum könn­un­ar, þar sem kannað var við­horf til ætl­aðs sam­þykkis líf­færa­gjafar og birt­ist nýverið í Lækna­blað­inu, kom í ljós að ein­ungis örfáir þeirra sem svöruðu, og voru hlynntir líf­færa­gjöf, voru búnir að skrá afstöðu sína. „Þetta skiptir því miklu máli. Og það sem skiptir ekki síður máli er að upp­lýs­ing­arnar úr þessum grunni eru nú aðgengi­legar starfs­fólki gjör­gæslu- og slysa­deilda allan sól­ar­hring­inn í gegnum ákveðið raf­rænt kerfi. Það er þangað sem þessar upp­lýs­ingar eiga erind­i.“

Engin ald­urs­mörk og sam­kyn­hneigðir mega gefa líf­færi

Að sögn Jór­laugar er áhug­inn ekk­ert að dvína og fyr­ir­spurnum um lífæra­gjöf rignir inn til henn­ar.  „Margar eru um praktískt atriði eins og hvort það séu ald­urs­mörk, sem er ekki. Ég hef líka fengið fyr­ir­spurnir frá sam­kyn­hneigðum hvort þeir megi ger­ast líf­færa­gjaf­ar, vegna þess að það eru ákveðnar tam­kark­anir á að þeir megi gefa blóð. Þeir mega það sann­ar­lega því það er þannig að það geta allir skráð sig sem líf­færa­gjaf­ar. Það eru allir mögu­legir líf­færa­gjaf­ar.“