Frétta­blað­ið slær upp á for­síðu sinni frétt í dag, þar sem haft er eftir Hreið­ari Má Sig­urðs­syni fyrr­ver­andi for­stjóra Kaup­þings, að bank­inn hafi fengið 85 millj­arða króna þrauta­vara­lánið frá Seðla­banka Íslands 6. októ­ber 2008, án þess að gengið hafi verið frá veð­inu í danska FIH-­bank­ann eða lána­skjöl­um. Þessar upp­lýs­ing­ar, um fyr­ir­komu­lag lán­veit­ing­ar­inn­ar, hafa legið fyrir í skýrslu meiri­hluta fjár­laga­nefndar frá 20. febr­úar 2013.

Nokkru áður hafði Már Guð­munds­son seðla­banka­stjóri veitt nefnd­inni upp­lýs­ingar um að verk­lags­reglur bank­ans hafi verið brotnar við lán­veit­ing­una og einu gögnin sem til séu um hana sé frægt sím­tal Geirs H. Haar­de, þáver­andi for­sæt­is­ráð­herra, og Dav­íðs Odds­son­ar, þáver­andi seðla­banka­stjóra, sama dag og lánið var veitt. Lánið til Kaup­þings var án skil­yrða og veitt gegn veði í danska bank­anum FIH, sem var án veð­banda og kvaða­laust.

Þá segir í skýrslu meiri­hluta fjár­laga­nefndar frá 20. febr­úar á síð­asta ári: "Ekki var gengið frá skrif­legum láns­samn­ingi á þessum degi, en kjörin á lán­inu voru að öðru leyti ákveðin þessi: Dag­setn­ing við­skipta 6. októ­ber 2008, láns­tími í dögum fjór­ir, nafn­vextir 9,40%. [...] Láns­samn­ing­ur­inn átti að fylgja í kjöl­far­ið, en vegna þeirrar atburða­rásar sem fór af stað eftir setn­ingu neyð­ar­lag­anna var hann aldrei gerð­ur."

Þá kemur fram í fyrr­greindri skýrslu meiri­hluta fjár­laga­nefndar að ekki hafi verið gerð sér­stök banka­stjóra­sam­þykkt vegna lán­veit­ing­ar­inn­ar. Í svari Más Guð­munds­sonar seðla­banka­stjóra, um hvort ekki hafi verið farið að verk­lags­reglum Seðla­bank­ans um þrauta­vara­lán við lán­veit­ing­una, seg­ir: "Þegar reglur um verk­lag í neyð­ar­á­standi eru samdar liggur ekki fyrir hvernig aðstæður munu raun­veru­lega vera þegar á reyn­ir. Aðstæður þann 6. októ­ber voru með þeim hætti að eng­inn tími var til að fylgja verk­lags­regl­unum form­lega eft­ir. Öll með­ferð máls­ins og ákvarð­ana­taka var hjá æðstu stjórn bank­ans. Öll áhersla var lögð á að tryggja rétt­ar­stöðu Seðla­bank­ans með því að veð­setn­ing tæk­ist. […] Lán­taka Kaup­þings þ. 6. októ­ber 2008 bar ákaf­lega brátt að og því vannst ekki tími til að kanna hver staða Seðla­bank­ans væri varð­andi fulln­ustu á veð­inu, þ.e. að ganga að hlutafé bank­ans, enda var lánið veitt til að vinna bug á lausa­fjár­erf­ið­leikum og það átti að end­ur­greiða 4 dögum síð­ar. Það má telj­ast ólík­legt að FIH bank­inn hefði veitt Seðla­bank­anum aðgang að lána­samn­ingum sínum við fram­kvæmd vegna trún­aðar við lán­veit­endur sína.

Með lán­veit­ing­unni var stærsta hluta gjald­eyr­is­vara­forða Íslands á þeim tíma ráð­stafað til Kaup­þings, en bank­inn var yfir­tek­inn af Fjár­mála­eft­ir­lit­inu þremur dögum síð­ar, eða þann 9. októer 2008. Tap íslenskra skatt­greið­enda vegna lán­veit­ing­ar­innar nemur 35 millj­örðum króna.

Undir skýrslu fjár­laga­nefndar frá 20. febr­úar 2013 rita þing­menn­irnir Björn Valur Gísla­son, sem var jafn­framt for­maður nefnd­ar­inn­ar, Sig­mundur Ernir Rún­ars­son, Val­gerður Bjarna­dótt­ir, Lúð­vík Geirs­son og Hösk­uldur Þór­halls­son.