Ég fann hvernig mín eigin hneykslun magnaðist þegar ég las Face­book færslu þar sem var hneyksl­ast á bröndurum Dóra DNA á Snapchat - aðgang­i Nova. Bara einum degi áður hafði sama mann­eskja hneyksl­ast á dekkja­auglýsing­u Dekk­verks. Ég var hneykslaður á hneyksl­un­inn­i og svo hefði bara ein­hver þurft að vera hneykslaður á minni hneykslun og þar með hefði verið sett fram gott hneykslcept­ion.

Að mínu mati stormaði óvenju margt um í vatns­glas­inu í síðustu viku en þó fór afsökun­ar­beiðni Nova á bröndur­um Dóra DNA mest fyrir brjóstið á mér. Það er vegna þess að löngum hefur mér þótt fyr­irtækið frekar töff. Nova byggði upp vinsældir sínar á því að nálgast ungt fólk, bjóða því að hringja í raun frítt sín á milli­ og gefa skít í það hvort hægt væri að hringja í for­eld­rana undir slagorðinu stærsti skemmtistaður í heimi. Þetta var ferskt, nýtt fyr­irtæki sem var framsækið á margan hátt, bauð upp á góða og umfram allt skemmti­lega þjónustu ásamt því að fara óhefðbundn­ar ­leiðir í markaðssetn­ing­u með trúbadorum á þjóðhátíð og þar fram eftir götum.

Ælir ekki alltaf ein­hver á stærsta skemmtistað í heimi?

Und­an­farið ár hefur mér þó fund­ist ákveðinn­ ­stofn­ana­bragur færast ­yfir Nova í takt við það sem maður ­finnur helst fyrir hjá Síman­um, Voda­fone og rótgrónum ­fyr­irtækjum á öðrum mörkuðum. Ég hef ekki náð að festa fingur á hvers vegna þessi til­finn­ing leitar á mig þar til núna.

Ein­hvern ­veg­inn hefði maður haldið að þegar maður rekur stærsta skemmtistað í heim­i ­geri maður sér grein fyrir því að ein­hverjum muni ekki líka tónlist­in. En einnig að í fyll­ing­u tímans muni ein­hver fara yfir strikið, gera eitt­hvað óviðeig­andi í partýinu. Það er ein­fald­lega hluti af prógramm­in­u. „Cost of doing business,“ eins og maður segir á góðri íslensku.

Án þess að leggja neitt gild­is­mat á það hvort að brand­arar Dóra hafi farið yfir strikið finnst mér ótrúlega sorg­legt þegar fyr­irtæki eins framsækið og Nova biðst afsökunar um leið og rétttrúnaðarkórinn hefur söng sinn. Að fyr­irtæki ­sem byggir sérstöðu sína á því að taka sig ekki of hátíðlega láti jafn auðveld­lega undan örfáum hræðum sem hneyksl­ast á einu máli fyrir hádeg­i og öðru eftir hádegi.

Hlut­i af stærra ­vandamáli

Það er hins vegar ekki svo að skilja að Nova sé eitt um slíkt heldur er þetta öllu stærra vandamál því á und­anförnum árum hefur mér þótt íslensk fyr­irtæki vera ein­stak­lega viðkvæm fyrir pólitískum rétttrúnaði og hrædd við að standa í lapp­irn­ar. Þó að ein­hver hneyks­list á sá hinn sami ekk­ert til­kall til afsökun­ar­beiðni. ­Fyr­irtæki ættu að hug­leiða það vel hvort hneyksl­anin eigi rétt á sér eða skipti máli fyrir grunnkúnnahópinn áður en beðist er afsökun­ar. Þau ættu að velta því fyrir sér hvort vörumerkið bíði hnekki af því að láta und­an.

Sjálfur er ég senni­lega einn traustasti viðskipta­vin­ur Dom­inos og Vífil­fells á Ísland­i auk þess sem seint verður ofsögum ­sagt af ást minni á App­le-vörum. Þá fer ég yfir­leitt á sama skemmtistað, drekk sömu ­teg­und­ina af bjór og hef aldrei skipt um banka. Nova hefur síðan verið eitt af þeim fyr­irtækjum sem hafa höfðað sérstak­lega til mín. Núna er hins vegar lítið eftir sem heldur í mig og ég vona Nova vegna að ég sé einn um þessa skoðun, en mig grunar reyndar að svo sé ekki. Ég held að það væri ­miklu farsælla ­fyrir íslensk fyritæki að hafa hug­rekki til þess að standa með sjálfum sér, því fyrir mér þá missa þau sérstöðu sína um leið og þau ­reyna að geðjast öllum. Þess ­vegna skora ég á Nova og önnur íslensk ­fyr­irtæki að láta ekki jafn auðveld­lega undan hinum pólitíska rétttrúnaði.