Hryðju­verkin í Brus­sel eru skelfi­leg áminn­ing um það hversu mik­inn skaða hatur og illska getur skapað í sam­fé­lagi okk­ar. Hug­ur­inn er hjá þeim sem eiga um sárt að binda, og von­andi verða við­brögð þjóð­ar­leið­toga á þá leið, að þau veki upp von um frið og öryggi. Yfir­lýs­ingar Francois Hollande, for­seta Frakk­lands, þar sem hann stóð þrút­inn af reiði eftir hryðju­verkin í Par­ís, og lýsti yfir­ ­stríði gegn íslamska rík­inu, eru ekki endi­lega þau við­brögð sem telj­ast geta verið til fyr­ir­mynd­ar, og mikið umhugs­un­ar­efni hvort þau hafi skapað meiri ótta en minni þegar upp er stað­ið. 

Víg­völlur hryðju­verk­anna er óræð­ur, og um margt ósýni­leg­ur, nema þegar hann birtist, leift­ur­snöggt, sek­úndu­brotum áður en skað­inn er skeð­ur. Loft­árásir í fjar­lægum löndum geta ógnað lífi sak­lausra borg­ara þús­undir kíló­metra í burtu. Flókin mál sem þessi verða ekki leyst svo glöggt, og von­andi tekst með ein­hverjum ráðum, að skapa meira jafn­vægi í heim­inum þegar að þessu kem­ur. Upp­gangur öfga­hópa af ýmsum tóga, í Evr­ópu, Afr­íku og Band­ríkj­un­um, svo dæmi séu tek­in, vekur ugg í brjósti.



Það er ekki hægt að skýra það sem að baki liggur hryðju­verkum í stuttu máli, nema þá með hinu aug­ljósa, að þau eru birt­ing­ar­mynd hat­urs og illsku eins og áður sagð­i. 



Það á ekki að gera hryðju­verka­mönnum það til geðs, að gefa glæpum þeirra trú­ar­lega vængi, en þjóð­ar­leið­togar vest­ur­landa þurfa vafa­lítið að horfa inn á við og spyrja sig að því, hvort við­skiptapóli­tískt valda­brölt geti verið rótin að því að sjúka hug­ar­fari sem þarf til þess, að drepa sak­lausa borg­ara.



Sádí-­Ar­abía kemur upp í hug­ann þegar að þessu kem­ur, en Bretar og Banda­ríkja­menn hafa haldið hlífi­skildi yfir stjórn­ar­fari þar í landi - vegna við­skipta­hags­muna eins og öllum er kunn­ugt -  en stjórn­ar­far­ið ein­kenn­ist meðal ann­ars af hatri og illsku. Heim­ild­ar­mynd, sem fjöl­miðlar hafa fjallað um að und­an­förnu, sýnir hroða­legar gjörðir gagn­vart borg­urum í land­inu, konum og körlum, þar sem hatur og illska eru hluti af stjórn­ar­at­höfn­um. Nið­ur­læg­ing, ofbeldi, og aftökur í takt við siða­lög­mál mið­alda, eru dag­legt brauð.



Fámenn elíta, tengd fjöl­skyldu­bönd­um, rakar til sín olíu­auð­æfum sem gætu vel eytt miklum vanda­mál­u­m í heims­hluta sem er á barmi alls­herjareyði­legg­ingar vegna ­styrj­ald­ar. Þaðan sem víga­menn koma til að fremja hryðju­verk í Evr­ópu og víð­ar.



Þessi staða er mikið umhugs­un­ar­efni, svo ekki sé meira sagt.



Megi ljós vonar og góð­mennsku, slökkva hatur og illsku. Þó það verði seint og um síð­ir, og því miður lík­lega eftir frek­ari blóðsút­hell­ing­ar.