Í vik­unni lagði ég, ásamt fleiri þing­mönn­um, til að grunn­skóla­lögum verði breytt þannig að ákvæði um að opin­berum aðilum sé „ekki skylt að leggja nem­endum til gögn til per­sónu­legra nota, svo sem rit­föng og papp­ír“ verði fellt nið­ur. 

Nú er það svo að við Íslend­ingar höfum fest í lög Barna­sátt­mála Sam­ein­uðu þjóð­anna en þessi samn­ingur mark­aði mikil tíma­mót í bar­átt­unni fyrir rétt­indum barna. 

Barna­sátt­mál­inn leggur m.a. þær skyldur á stjórn­völd að grípa til aðgerða til að tryggja vel­ferð barna, m.a. á sviði mennta­mála og í 28 gr. samn­ings­ins segir að börn eiga rétt á grunn­menntun án end­ur­gjalds. 

Í skýrslu Unicef um stöðu barna á Íslandi sem birt var í febr­úar síð­ast­liðnum kom fram að hlut­fall þeirra barna sem líða skort á Íslandi hefur rúm­lega tvö­fald­ast frá árinu 2009. Gera má ráð fyrir að rúm­lega 6.000 börn líði efn­is­legan skort hér á landi og af þeim þola tæp­lega 1.600 börn veru­legan skort. Hlut­fall barna sem líða veru­legan skort hefur þre­fald­ast frá árinu 2009 og er nú 2,4%.

Á bak við allar þessar tölur eru börn af holdi og blóði, með til­finn­ing­ar, vænt­ingar og metnað og löngun til að fá tæki­færi í líf­inu og verða ham­ingju­samt fólk. 

Er það ásætt­an­legt í vel­meg­un­ar­sam­fé­lag­inu okkar að meira en 6.000 börn skuli lifa við skort á efn­is­legum gæðum og þola alvar­lega mis­mun­un? 

Nei, að sjálf­sögðu ekki.

Það er okkur til skammar að hér á landi skuli vera börn sem fara ekki aðeins á mis við tæki­færi sem félagar þeirra fá og finnst sjálf­sögð til að stunda félags­líf og íþrótt­ir, læra á hljóð­færi, fara í ferða­lög, þroskast og njóta lífs­ins, heldur börn sem vegna fátæktar fá ekki við­un­andi nær­ingu, búa í vondu og óör­uggu hús­næði og klæð­ast lélegum föt­u­m. 

Og það er aug­ljóst að þessi börn hafa ekki sömu tæki­færi til þess að kaupa sér þau náms­gögn sem þeim eru nauð­syn­leg til þess að geta stundað skól­ann af reisn, eins og önnur börn.

Þess vegna er svo mik­il­vægt að grunn­skóla­lögum verði breytt þannig að tryggt verði börn sem búa við bágan efna­hag fái örugg­lega öll þau náms­gögn sem þau þurfa. Ann­ars er aug­ljós­lega mikil hætta á að þau fái ekki sömu tæki­færi til náms og önnur börn og við­horf þeirra til skól­ans verði nei­kvæð. 

Ég er sann­færður um að íslenska þjóðin er ein­huga um að reyna að koma í veg fyrir það og vill að það verði tryggt með lög­um.  

Höf­undur er þing­maður Bjartrar fram­tíð­ar.