Ég vakna, vek syfj­aða 7 ára son­inn sem hafði læðst upp í rúm undir morg­un. Smá knús og Villi þarf að drífa sig á fætur og klæða sig. Villi spyr hvort ég geti fylgt honum í skól­ann, en mamma þarf að sitja í morg­un­um­ferð­inni þannig hann þarf að labba sjálf­ur. Ég lofa honum þó að ég fari aftur í nám eftir sum­arið og þá getum við labbað sam­an. Villamúsin mín kvartar smá­vægi­lega, eðli­lega, við mæðgin erum B-týp­ur, okkur finnst gott að lúra til 7:40 frekar en að vakna rétt fyrir sjö.

Í vinn­unni fæ ég Face­book skila­boð. Vin­kona mín, líka ein­stæð­ingur eins og ég, er að missa íbúð­ina sína. Hún hefur ekki lengur efni á að borga leigu og að vera í námi á sama tíma. Hún og litla stelpan hennar verða komin á göt­una um mán­aða­mót. „Veistu um eitt­hvað? Jafn­vel bara her­berg­i?“

Ég bendi henni á að tala við FS í háskól­an­um, hún þurfi bara grát­biðja þau um að setja sig í for­gang í stúd­enta­í­búð. Ég reyni að hug­hreysta hana. Von­leysið fær­ist yfir. 2018 og góð­æri og ein­stæðar mæður sem dirfast að mennta sig lenda á göt­unni í Reykja­vík út af fokk­ing hús­næð­is­verði. Hvernig er þetta borg­ar­stjórn jafn­að­ar­stefnu­flokka?

Ég blóta borg­ar­stjórn­inni, og gleymi reið­inni um stund yfir verk­efnum vinn­unn­ar. Heyrðu já, systir mín bað mig um að sækja stelpuna sína í leik­skól­ann í gær, hún er föst á fundi til fimm. Vegna mann­eklu á leik­skól­anum gat hún ekki skráð frænku mína lengur en fjög­ur, ekki að fimm-­skrán­ing myndi skipta máli, umferðin sjáðu til. Fæ að hlaupa 20 mín­útur í fjög­ur. Fjand­ans umferðin byrjuð snemma í dag. Næ rétt á slag­inu. Núna er komið að mínu barni. Ég mjakast til baka á krónískt 10-30 km hraða. Lít á bíl­anna í kringum mig, fólk er ýmist í sím­anum eða að troða sér í pirr­ingi. Nokkrir sall­ar­ó­legir senni­lega að hlusta á hlað­varps­þátt­inn Í ljósi sög­unn­ar. Bara einn lít­ill árekstur á Miklu­braut í dag.

Fokk! Villi klárar í KR 16:20, tekur 10 mín. að klæða sig og getur kannski beðið í svona 10 mín. Ég hlýt að ná þessu á 40 mín­út­um. Úr fyrsta gír í annan og aftur í fyrsta gír. Rautt ljós. Ég lít í kringum mig. Ætli fólk viti að bíll í umferð­ar­teppu losi um 300% meiri koltví­sýr­ing en hann gerir með því að keyra jafnt og þétt? Ég blóta borg­ar­stjórn­inni fyrir að láta mig sitja í þess­ari umferð­ar­teppu. Velti fyrir mér hvað þetta Sam­fylk­inga-P­írata-VG-­Bjartrar fram­tíðar pakk sem seg­ist vera að hugsa um mengun var eig­in­lega að pæla þegar þau höfn­uðu 20 vega- og umferð­ar­bótum árið 2012 af því að „ekki er gert ráð fyrir umferð­ar­fjölgun á næstu árum“.

Ávíta mig fyrir að kalla fólk í öðrum flokkum pakk. Það er asna­legt og ómál­efna­legt. Ég vil aldrei leggj­ast á sama plan Bragi Páll á Stund­inni sem finnst í lagi að kalla mig barn­a­níð­ing fyrir það að vera í Sjálf­stæð­is­flokkn­um. Ég hugsa til Villa og þeirrar orð­ræðu sem hann þarf að venj­ast þegar hann vex úr grasi. Ógeðs­legt. Þarf að útskýra fyrir honum að sumir tala svona til að æsa upp til­finn­ingar og kúga þannig út smelli á frétta­síð­um. Samfó og félagar vildu bara að fólk tæki strætó, gengi eða hjólaði. Veistu hver hjólar ekki né tekur strætó!? For­eldrar í dag­vinnu sem þurfa að drífa sig heim til að elda, taka til og svo von­andi ná að eyða svona klukku­stund með börn­unum sínum milli 7-8! Ég ávíta mig aft­ur. Þau meintu vel.

Ég veit að mark­miðið var að draga úr notkun einka­bíls­ins með því að byggja bara mið­svæð­is, eða þétta byggð. Göf­ugt mark­mið. Bara alltof sein­legt og dýrt í fram­kvæmd og fyrir vikið allt of fáar íbúðir byggð­ar, 350 af þeim 9000 sem vant­aði á kjör­tíma­bil­inu. Of mik­ill skort­ur, of dýrar íbúðir og of há leiga. Mos­fellsbæ tókst að byggja meira, vand­ræða­legt. Eitt stæði laust á bíla­stæði KR. Hleyp af stað eftir Villa. Litla frænka flýgur með í hend­inni. Villi er liggj­andi á gólf­inu. Honum finnst fyndið að liggja full­klæddur út á miðju gólfi. Ég skamm­ast smá en glotti líka. Krakkar kunna að leita að nýjum sjón­ar­horn­um.

Rekst á kunn­ingja minn úr Vest­ur­bænum á leið­inni út. Hann er líka með strák í KR og líka ein­stæð­ing­ur. Spyr hann hvað hann sé að bralla þessa dag­anna. Hann kláraði BS en hefur ekki getað tekið master­inn. „Nú?“, „æjj það er bara allt of dýrt, ég hef ekki efni á að leigja, vera í námi og borga skól­ann, fót­bolt­ann og allt hitt bara“. Ég skil hann, hugsa til vin­konu minnar sem lendir á göt­unni um mán­aða­mót­in. Ég reyni að hug­hreysta hann með fjar­námi á Bif­röst. Blóta borg­ar­stjórn­inni sem hafði 8 ár til að gera eitt­hvað. Kveð.

Systir mín hringir og er á leið­inni. Ég spái í mann­eklunni í skól­unum og hvernig Kristín Soff­ía, borg­ar­full­trúi Sam­fylk­ing­ar­inn­ar, útskýrði í Harma­geddon að skulda­hækkun borg­ar­sjóðs um 1 millj­arð á mán­uði síð­ustu 4 ár hefði verið vegna lán­töku borg­ar­stjórn­ar­inn­ar. Lánin voru víst til þess að laga skóla og sinna mann­eklunni. Reykja­vík er með hæstu skatt­tekjur allra sveit­ar­fé­laga. Samt 2007 fíl­ingur hjá Samfó og félögum í borg­ar­stjórn. Núna voru þau að kynna nýja aðgerð­ar­á­ætlun í skóla­mál­un­um. Meiri lán? Ávíta mig í þriðja sinn. Þarf að hætta að velta mér upp úr þessu.

Kemst loks­ins heim um fimm. Elda, geng frá, geri heima­vinn­una með Villa, hann vann fyrir iPa­d­inum í kort­er. Fæ frið til að setja í vél­ina og brjóta saman þvott. Villi þarf að fara hátta því klukkan er að verða átta. Koss og knús, Gul­rót­ar­bangs­inn og Dep­ill Möri - skjald­böku­bangsinn, eru komnir í fangið á Villa­mús Rús­ínu­húsi. Slekk ljósin og halla hurð­inni. Sest niður og hugsa um hversu nið­ur­drep­andi það er að hafa bara þrjá tíma á dag með syni mín­um. Hefði haft 5 ef ekki væri fyrir morg­un­um­ferð og 4-6 umferð. Hugsa um það að í 8 ár hefur Dagur verið borg­ar­stjóri í Reykja­vík, og vin­kona mín er að lenda á göt­unni, kunn­ingi minn kemst ekki í nám, systir mín fær ekki pláss til 5 og ég hef bara 3 klukku­stundir til að eyða með syni mínum út af fokk­ing umferð. Sorg­legt.

Höf­undur er í 11. sæti á fram­boðs­lista Sjálf­stæð­is­flokks fyrir borg­ar­stjórn­ar­kosn­ing­arnar 2018.