Þegar rík­is­stjórnin var mynduð blasti við að hún yrði aðgerða­lít­il. Þó mátti skilja á for­manni Fram­sókn­ar­flokks­ins, guð­föður rík­is­stjórn­ar­inn­ar,  að stjórnin yrði var­an­leg starfs­stjórn, sem hefði ekki nein sér­stök stefnu­mál. For­sæt­is­ráð­herra ætlar að hlusta á óskir þegn­anna og gerir það að sögn vel. Meiru lof­aði hún ekki.

Fyrsta maí fann rík­is­stjórnin loks­ins alvöru mál. Þann dag átti að ganga í gildi samn­ingur um meiri inn­flutn­ing á erlendum land­bún­að­ar­af­urð­um, sem sann­ar­lega hefði getað orðið kjara­bót fyrir almenn­ing. Þá vökn­uðu Fram­sókn­ar­flokk­arnir þrír loks­ins og klekkja sam­eig­in­lega á kjós­end­um.

Auð­vitað með sér­hags­munum og gegn almanna­heill.

Fyrir einu og hálfu ári, áður en Við­reisn komst á þing, voru dæma­lausir búvöru­samn­ingar þving­aðir í gegnum þingið með heilum 19 atkvæð­um. Aðeins Björt fram­tíð sner­ist hart gegn þess­ari þjóð­ar­skömm. Eng­inn úr Fram­sókn­ar­flokkn­um, eng­inn úr Vinstri græn­um, eng­inn úr Sam­fylk­ing­unni og eng­inn Pírati greiddi atkvæði gegn samn­ing­un­um. Aðeins einn óþægur Sjálf­stæð­is­maður sleit sig úr Fram­sókn­ar­kórn­um.

Búvöru­samn­ing­arnir voru svo vit­lausir að ári síðar voru sauð­fjár­bændur á helj­ar­þröm.

Íslend­ingar borga meira með fram­leiðsl­unni en gert er í Evr­ópu­sam­band­inu, inn­flutn­ings­vernd er meiri hjá okk­ur, vöru­úr­val minna hér á landi, verð til neyt­enda miklu hærra og íslenskir bændur eru með verst laun­uðu stéttum lands­ins. Þetta var gjöf Fram­sókn­ar­flokk­anna til neyt­enda og bænda.

Einn alþing­is­maður sagði að hann hefði stutt búvöru­samn­ing­ana til þess að tryggja inn­leið­ingu tolla­samn­ings Íslands við Evr­ópu­sam­band­ið. Nú hyggst rík­is­stjórnin grípa til „mót­væg­is­að­gerða“ til þess að tak­marka ávinn­ing neyt­enda. Á heima­síðu land­bún­að­ar­ráðu­neyt­is­ins seg­ir: „[V]ið útreikn­ing á magni toll­kvóta við inn­flutn­ing verði miðað við ígildi kjöts með beini, í sam­ræmi við alþjóð­legar skuld­bind­ing­ar.“

Á manna­máli: Þegar fluttar eru inn pyls­ur, skinka, spægipylsa, nauta­lundir eða annað kjöt­meti sem allir vita að aldrei hefur verið selt með beini, reiknar ráðu­neytið með því að um þriðj­ungur sé bein. Með þessu móti tekst rík­is­stjórn­inni að svíkja neyt­endur um ávinn­ing­inn af nýju samn­ing­unum að stórum hluta. Hún reiknar 666 kíló í kjöttonn­inu.

Þetta er svo ótrú­lega óskamm­feilin aðgerð að flestir þurfa að láta segja sér hana tvisvar. Slík regla hefur aldrei gilt áður hér á landi. Hvað næst? Reglu­gerð um þykkt og þyngd á skorpu af frönskum ost­um? Að inn­fluttar pylsur séu reikn­aðar í brauði og „með öllu“? Hug­mynda­flugi Fram­sókn­ar­flokk­anna eru lítil tak­mörk sett þegar þeir snú­ast gegn neyt­end­um.

Svarið er ein­falt. Ef við viljum ekki láta bjóða okkur svona með­ferð getum við gefið rík­is­stjórn­ar­flokk­unum áminn­ingu í sveit­ar­stjórn­ar­kosn­ing­unum nú í vor.

Höf­undur er fyrr­ver­andi fjár­mála- og efna­hags­ráð­herra og stofn­andi Við­reisn­ar.