Nýverið kom fram skýrsla frá­ Hag­fræði­stofn­un Há­skóla Íslands varð­andi hval­veið­ar. Í henni var því m.a. haldið fram að ef við Íslend­ingar gætum orðið þeirrar gæfu aðnjót­andi að minnka hvala­stofna hér við land um s­irka­bát 40%, þá gætum við hinir sömu lukku­legu landar mögu­lega átt von á tug­millj­arða hagn­aði í útflutn­ings­tekj­um. Fullt af seðl­um. Þetta er ekki grín. Hag­fræði­stofn­un Há­skóla Íslands lagði þetta til. 

Hag­fræði­stofn­un Há­skóla Ísland hefur vafa­lítið sér til máls­bóta að styðj­ast við svo­kall­aðar „rann­sókn­ir“ Haf­rann­sókn­ar­stofn­unar Íslands. Einkum þær sem varða hjá­kát­lega ein­falda for­múlu Haf­rann­sókn­ar­stofn­unar Íslands hér á árum áður, sem sner­ist um svo­nefnt „fjöl­stofna­lík­an“. Þessu var hampað af Gísla Vík­ings­syni og yfir­manni hans sem frá­bæru reikni­lík­ani um það hvernig setja mætti í einn hóp, svona þrjár hvala­teg­und­ir, rækju og loðnu og láta síðan rosa­lega flott algrím reikna út hvort að í þessu gæti ekki mögu­lega falist ávinn­ingur fyrir land­ann. Með því að drepa hvali.

Þetta „hermi­lík­an“ er inn­an­tómur hald­laus þvætt­ingur og það er ekk­ert að marka það. Enda hefur því hefur marg­sinnis verið hafnað af fræða­sam­fé­lag­inu sem vit­leysu. Það getur hver sæmi­lega viti bor­inn líf­fræð­ingur sagt sér. Hann þarf ekki einu sinni að vera sjáv­ar­líf­fræð­ing­ur. Það er meira að segja ein­fald­lega ekki hægt að halda því fram, að það að útrýma öllum hvala­stofnum hér við land leiði til „auk­inna útflutn­ings­tekna“ Íslend­inga. Það er ekki til ein ein­asta „vís­inda­leg“ skýr­ing á slíkri nið­ur­stöðu. Hvað þá að það felist mögu­legur ávinn­ingur í því að „fækka hvala­stofnum um 40%“.

Sjálfur Gísli Vík­ings­son, sá hinn sami sem lætur taka af sér por­trett – mynd þar sem hann glottu­leitur heldur um skut­ul, gæti ekki komið fram með­ hald­bær rök fyrir við­líka bulli. Þetta veit hann. En Haf­rann­sókn­ar­stofnun Íslands hefur haldið úti þessum hug­myndum um ára­tuga skeið með þeim árangri að sum­ir skipp­er­ar eru þess ævin­lega albúnir að væla kjökrandi í blöðin ef að hvalir tor­velda veiðar þeirra. Og furðu­lega margir Íslend­ingar taka hjart­an­lega undir þennan söng. Drepum hvali og græð­u­m! 

Nú ber svo við að öllu ein­fald­ari skýr­ingar eru á þessu hátta­lagi hunds um nótt. Hag­fræði­stofn­un Há­skóla Ísland fékk sum­sé greiddar sex millj­ónir í sinn hlut til þess að gera okkur Íslend­ingum grein fyrir því að okkur væri nær að drepa þús­undir hvala til þess að vera í betri mál­um. Það var og. Þessi sama Hag­fræði­stofn­un Há­skóla Ísland leggur samt ekki neitt mat á mögu­legar útflutn­ings­tekjur okkar af þessum tug­þús­undum tonna af hval­kjöti. Samt eru dæmin nær­tæk.

Krist­ján ­Lofts­son hefur verið að baslast við að senda ein­hver tonn af hval­kjöti sínu til Jap­ans yfir hálfan hnött­inn, þar sem engir aðrir en fátækir öld­ungar kaupa þvest­ið. Nið­ur­greitt af yfir­völd­um. Og nú legg­ur Hag­fræði­stofn­un Há­skóla Íslands til að við Íslend­ingar stöndum fyrir við­ur­styggi­legu blóð­baði þar sem tug­þús­undum hvala verður slátrað í nafni „auk­inna útflutn­ings­tekna.“

Að þessu sögðu þykir mér til­hlýði­legt að spyrja Haf­rann­sókn­ar­stofnun Íslands að því hversu margar millj­ónir silf­ur­pen­inga sú stofnun hefur fengið í sinn hlut við það und­ir­byggja svona skrípa­læti.