Ein algeng­asta spurn­ingin sem ég fæ í kyn­fræðslu (þegar full­orðið fólk er á fyr­ir­lestr­in­um, krakkar eru slak­ari yfir þessu) er hvort ekki sé rétt­ast að for­dæma ákveðna kyn­hnegðun sem ógeðs­lega, óeðli­leg eða bein­línis skað­lega. Ein vin­sælasta kyn­hegðun til for­dæm­ingar er rass­inn og hvers konar örvun á hon­um. Fólk gjarnan ygglir á sér and­lit­ið, fær hroll og ímyndar sér svo stríðan straum af brúnum hægðum renna út um allt. Það besta við þetta mál er hyster­ían sem aðrir fá yfir því að aðr­ir séu að stunda þetta. Ekki þau sjálf, heldur vor­kennir það svo öllum hinum sem eru að fá upp í boss­ann því hann sé „ein­stefnugata“. Ég held að fólk mætti bara hafa meiri áhyggjur af eigin kyn­hegðun áður en það fer að missa svefn yfir kyn­lífi ann­arra.

Enda­þarmsörvun hefur fylgt mann­inum frá örófi alda

„Þetta getur auð­vitað sprengt rassinn, rifið hring­vöðvann og skilið við­kom­andi eftir með ginn­ungagap og bleyju“. Jújú, einmitt, það er það sem ger­ist. Eða ekki. Enda­þarmsörvun hefur alltaf fylgt mann­inum (kon­un­um) enda eru næmir tauga­endar í enda­þarm­in­um. Ég held hins vegar að hængur liggi í orð­un­um, mök vs. örv­un. Fólk er alltaf að drífa sig svo mik­ið. Það gleymir að dúlla við rass­inn með fingr­unum en þess í stað þrykkir inn með limnum og það getur vissu­lega verið sárt fyrir alla sem eiga hlut að máli.

Rass­inn er fárán­lega þurr staður sem opnar sig til að kúka og lokar sér svo. Ef þú ætlar að örva rass­inn er viss­ara að byrja bara á fingri, smyrja hann vel með góðu sleipi­efni, og að tala sam­an. Þiggj­andi og gef­andi verða að gefa merki um að allt sé í lagi og hvort halda megi áfram. Kyn­líf, allt kyn­líf, byggir á sam­þykki og það er mik­il­vægt hér eins og ann­ars stað­ar. Svo má ekki gleyma því að unaður er á ábyrgð beggja. Ef þetta er vont, hættu þá. Lík­am­inn sendir frá sér merki um sárs­auka af ástæðu.

Mik­il­vægt að fara sér hægt og vera við öllu búin

Að sjálf­sögðu búa þarna e-coli gerlar sem geta valdið rassasleikj­urum maga­ó­þæg­indum en það er ósenni­legt að lít­ill heima­gerður konfekt­moli slæð­ist með. Rass­inn er samt við­kvæmt svæði og þar er aukin hætta á allskyns sýk­ingum og litlum rif­um. Farðu því var­lega, smyrðu vel og virtu þín eigin tak­mörk. Þetta er ekki stað­ur­inn sem vill fá „surp­ise“ heim­sókn eða eins og sumir kalla það að „rugl­ast á gat­i“.

Enda­þarms­mök eru nefni­lega orðin algeng­ari hjá gagn­kyn­hneigðum pörum en sam­kyn­hneigð­um. Það stunda ekki allir sam­kyn­hneigðir eina teg­und af kyn­lífi, ekki frekar en gagn­kyn­hneigð­ir. Kyn­líf er alls­kon­ar, þvert á kyn­hneigð. Enda­þarmsörvun virð­ist samt vera smá svona nýj­ungagirn­is­gat því margir hafa próf­að, en stunda ekki að stað­aldri. Sem er skilj­an­legt ef fólk er að þrykkja algjör­lega óund­ir­búið og ósmurt.

Rass­inn á körlum tal­inn líf­fræði­lega næm­ari

Ég skil samt ekki eitt í þessu máli og það er að rass­inn á körlum er tal­inn líf­fræði­lega næm­ari vegna blöðru­háls­kirtils­ins sem er þar fyrir inn­an. Sáðrásin rennur í gegnum blöðru­háls­kirtil­inn og greina karl­menn frá því að full­næg­ing sé kröft­ugri þegar enda­þarmur er örv­aður sam­tímis typp­inu. Þú mátt samt ekki gleyma því að ef þér hugn­ast ekki að fá eitt­hvað pot í rass­inn þá er það ekki lík­egt að færa þér ógleym­an­lega unað, eig­in­lega frekar hitt. Því ættum við í raun að vera pota í karl­manns­rassa og það ætti einnig að vera algeng­ara í klámi og gaurar þá að biðja um það. Eitt­hvað gleymd­ist þar, ætli það hafi ekki verið ótti gagn­kyn­hneigðra karl­mennsku karla við það að inni í rass­inum leynd­ist rofi sem gæti breytt þeim í homma. Eða eitt­hvað.

Ekki ber svo að skilja að rass­inn á kyn­systrum mínum sé ger­sam­lega ónæm­ur, alls ekki, en það virð­ist samt vera að rass­inn á körlum sé næm­ari, svona ef fólk ætlar að fara að metast, na na na bú bú bú.

Og svona að lok­um, ég skil ekki af hverju þú biður um að fá að pota í rass ból­fé­lag­ans. Það er ból­fé­lag­inn sem á að biðja þig um að pota í sinn eigin rass. Kyn­líf er ekki eitt­hvað sem við gerum við ein­hvern annan heldur eitt­hvað sem við gerum sam­an. Rass­inn er ekk­ert öðru­vísi þar. Allt kyn­líf byrjar á þínum eigin lík­ama. Ef þú trúir mér ekki, næst þegar þú stundar sjálfs­fró­un, smyrðu fing­ur­inn, nudd­aðu spöng­ina og próf­aðu að nudda enda­þarmsop­ið. Það gæti komið þér skemmti­lega á óvart, nú eða þú bara klemmir saman rasskinn­arn­ar, dettur algjör­lega úr stuði og þá veistu það, rassa­pot er kannski ekki eitt­hvað fyrir þig.

Grein­ar­höf­und­ur er kyn­fræð­ingur og höf­undur bók­ar­innar "Kjaftað um kyn­líf - hand­bók fyrir full­orðna til að tala um kyn­líf við börn og ung­linga."