Um margra sól­ar­hringa skeið hefur ekki reynst unnt fyrir frétta­menn né aðra að ná tali hvorki af for­sæt­is­ráð­herra né hinum tveimur for­mönnum stjórn­ar­flokk­anna. Þau hafa sam­ein­ast um að stein­þegja á sama tíma og þjóðin hefur ítrekað látið í sér heyra for­dæm­ingu á athæfi fjár­mála- og efna­hags­ráð­herra, sem selt hefur vild­ar­vinum og ætt­ingjum eina af auð­lindum þjóð­ar­innar á afslátt­ar­verð­i. Um leið og ljóst var hvað þar hafði verið gert tók við þögnin ein hjá ráða­mönnum rík­is­stjórn­ar­inn­ar. Þögn sól­ar­hringum sam­an.

Þögnin rof­in.

Nú í morgun rauf for­sæt­is­ráð­herr­ann loks­ins þögn sína. Ætla má, að hún og sam­herjar henn­ar, hafi notað allar löngu þagn­irnar til þess að leita leiða til að takast á við vand­ann og svara snar­pri gagn­rýni þjóð­ar­inn­ar. ­Leitað hvort ein­hver finn­ist for­dæmi, þá hvar og hvernig skuli beita. Og for­dæmið fannst. ­Meira að segja íslenskt for­dæmi. ­Sama for­dæmi og nú er verið að beita í Efl­ing­u. Hóp­upp­sögn á starfs­fólki! Öllu starfs­fólki Banka­sýslu rík­is­ins, bæði stjórn­endum sem og öðrum, verði vísað á dyr og stofn­un­inni ein­fald­lega lok­að. ­Leitað verði síðan að nýjum starfs­mönn­um, körlum og kon­um, til þess að axla vinn­una í nán­ustu fram­tíð og þá undir nýju nafn­i. Hverju? Það veit eng­inn. Katrín, Bjarni og Sig­urður Ingi eru að hugsa sig um. Láta vita síð­ar. Geta brott­viknir starfs­menn sótt um sam­bæri­leg störf aft­ur? Því hefur ekki verið svarað – öfugt við hjá Efl­ing­u. En ráð­herr­arnir eru auðvitað að hugsa sig um.

Reka skal rétt.

Auðvitað er það þessu starfs­fólki og Banka­sýslu rík­is­ins að kenna hvernig fór um sölu Íslands­banka. Alls ekki þeim ráð­herra, sem sagt er að beri ábyrgð­ina. Þess vegna á að segja öllu þessu fólki upp störf­um. Auð­vitað ekki ráð­herr­an­um. Hann ber ekki ábyrgð á því, sem starfs­fólkið ger­ir. ­Jafn­vel þó starfs­fólkið hafi sagt honum hvað það ætl­aði að gera og hann sam­þykkt það. Öll mis­tökin eru þess – ekki hans. Þess vegna ber að vísa starfs­fólk­inu úr vinnu og leggja vinnu­stað þess niður – en bjóða ráð­herr­ann vel­kom­inn aftur eftir árang­urs­ríka þögn.

Besti vin­ur­inn rek­inn.

Þegar betur er að gáð kemur í ljós, að fleira er líkt með brott­rekstri starfs­fólks Efl­ingar og brott­rekstri starfs­fólks Banka­sýslu rík­is­ins. Um Efl­ingu er það vit­að, að kona að nafni Agnieska var mik­ill vinur og stuðn­ings­maður Sól­veigar Önnu, ráðin til starfa á skrif­stofu Efl­ingar af þess­ari Sól­veigu Önnu og kosin vara­for­maður sam­kvæmt til­lögu Sól­veigar Önn­u. Þegar upp­sagna­lotan rann upp var þessi fyrrum mikla vin­kona og stuðn­ings­maður Sól­veigar Önnu svo rekin úr starfi og vísað úr allri náð. Lárus H. Blön­dal var stjórn­ar­for­maður Banka­sýslu rík­is­ins, valin til þess verk­efnis af vini sínum Bjarna Bene­dikts­syni og munu þeir hafa talist vera miklir vini og sam­herjar að allra álit­i. ­Stjórn­ar­for­maður Banka­sýslu rík­is­ins er auð­vitað fyrsti mað­ur­inn, sem vikið er nú úr starfi þegar starfs­fólk­inu er sagt upp og stofn­unin lögð nið­ur­. Enn getur þó verið að Lárus verði end­ur­ráð­inn í sam­bæri­legt starf þegar að því kem­ur, en það er ekki vit­að. Ráð­herra er að hugsa sig um. 

Hreint ekki ónýtt.

Það er aldeilis ekki hreint ónýtt þegar rík­is­stjórn Katrínar Jak­obs­dóttur sækir sér lausnir á erf­iðum vanda­málum í garð íslenskrar verka­lýðs­hreyf­ing­ar. ­Skyldu ekki ungir VG lið­ar, sem staðið hafa ásamt öðrum fyrir fjölda­mót­mælum gegn banka­sölu rík­is­stjórn­ar­inn­ar, vera fegnir með það. Að rík­is­stjórnin beiti sós­íal­ískum lausnum eins og Efl­ing! 

Höf­undur er fyrr­ver­andi heil­brigð­is­ráð­herra og for­maður Alþýðu­flokks­ins.