Elliði Vignisson, bæjarstjóri í Vestmannaeyjum
Ég hef áhyggjur af umræðuhefðinni á Íslandi. „Góða fólkið“ telur sig þess umkomið að leggja sína óskeikulu mælistiku á hvað má og hvað ekki má. Þeir sem eru sammála þeim er tekið fagnandi í hóp „góða fólksins“ og þar með allt heimilt. Þeir sem eru ósammála eru hinsvegar séðir sem skaðlegir og öll meðul heimil til að koma í þá korki. Boltinn er löngu gleymdur en maðurinn jafnan tæklaður upp í stúku. Góðlátlegt grín er slitið úr samhengi þannig að úr verði alvarlegur dómgreindarbrestur. Aukaatriði eru gerð að aðalatriðum, mýflugur að úlföldum og fjaðrir að hænum. Jafnvel sjálft tungumálið er orðin einkaeign „góða fólksins“.
Orð af orði kenna mannasiði
Fyrir skömmu skrifaði ég pistil um stöðu Sjálfstæðisflokksins. Hann var tilkominn eftir gott samtal mitt við vinkonu mína sem eins og ég er flokksbundin í þeim ágætis flokki. Að hennar mati ber flokkurinn ýmis einkenni sem henni fannst minna sig á þá persónulegu upplifun hennar af því að verða ekkja. Samlíkingin var hennar. Um þetta skrifaði ég og bar undir hana. Henni þóttu skrifin góð gagnrýni á flokkinn okkar. Skrif mín um hennar upplifun voru hinsvegar þannig slitin úr samhengi að eftir stóð: „Elliði særir ekkjur“. „Góða fólkinu“ þótti jafnvel við hæfi að nota þáttinn „orð af orði“ um íslenskt málfar til að kenna hinum auma Elliða Vignissyni, bæjarstjóra í Vestmannaeyjum, mannasiði vegna orðavalsins.
Stóra pílukastsmálið
Logi Bergmann Eiðsson er gamansamur fýr. Jafnvel svo mjög að hann hefur atvinnu af þessari gamansemi sinni og stýrir meðal annars léttleikandi viðtalsþætti. Alla jafna er því vel tekið. Í seinasta þætti ræddi Logi við einn af erkióvinum „góða fólksins“, Sigmund Davíð Gunnlaugsson. Í spéspegli var leikari fenginn til að draga upp ýkta en gamansama mynd af forsætisráðherra. Þar sást hann meðal annars innbyrða þúsundir af kaloríum, haga sér eins konungborinn og kasta pílum í mynd af pólitískum andstæðingi. „Góða fólkinu“ var nóg boðið. Út frussaðist vandlætingin á framkomu ráðherrans sem átti þó ekki annað í atriðinu en að brosa að öllu saman.
Tannsteinar dynja á Vigdísi Hauksdóttur
Vigdís Hauksdóttir sinnir því erfiða verkefni að fara fyrir fjárlaganefnd. Þar með er hún andstæðingur „góða fólksins“ sem oft á það sameiginlegt að telja opinbert fjármagn frekar ódýrt. Tjái Vigdís sig um fjármál ríkisins og mikilvægi þess að draga úr útgjöldum skjótast tannsteinar „góða fólksins” úr öllum áttum. Sjaldnast er þó rætt efnislega um það sem Vigdís hefur fram að færa en þeim mun meira gert úr orðfæri hennar sem og hvar og hvenær hún segir hlutina. Með dyggri aðstoð helstu fjölmiðla „góða fólksins“ hefur tekist að draga upp ótrúverðuga mynd af þessari stjórnmálakonu. Ekki vegna þeirra hugmynda sem hún hefur fram að færa heldur þeirra orða sem hún notar.
Hættuleg umræða
Varaformaður fjárlaganefndar og fyrrverandi heilbrigðisráðherra, Guðlaugur Þór Þórðarson, tekur hlutverkið sýnu alvarlega. Það er von þegar árlegur vaxtakostnaður ríkisins er um 80 milljarðar (um helmingi hærri en rekstrarkostnaður Landspítalans). Guðlaugur Þór veit sem er að stór hluti rekstrarkostnaður ríkisins liggur í launakostnaði. Hann vill því færa réttindi og skyldur okkar opinberra starfsmanna til jafns á við það sem gerist á almennum markaði. Þetta má „góða fólkið” ekki heyra minnst á. Þau vilja stoppa þessa umræðu og telja hana hættulega. Jafnvel benda þau á að Guðlaugur Þór vilji helst reka sem flesta ríkisstarfsmenn og færa þeim ríku dýrar gjafir á kostnað almennings. Minna er fjallað um það hvers vegna við sem erum opinberir starfsmenn eigum að vera með önnur réttindi en þeir sem eru í einkageiranum.
Heimóttarlegir nasistar, rasistar og barbarar
Þeir sem ræða innflytjendamál og þá sérstaklega málefni hælisleitenda tipla á bæði hálum og þunnum ís. „Góða fólkið“ mætir allri slíkri umræðu með ásökunum um nasisma, rasisma og útlendingahatur. Umræðu um stöðu landsbyggðanna mætir „góða fólkið“ með áburði um að alið sé á hatri á milli landsbyggðar og höfuðborgar. Umræðu um opinberan stuðning við menningu og listir er mætt með ásökun um hatur í garð listamanna og barbarisma. Umræðu um háan kostnað við rekstur utanríkisþjónustu er mætt með ásökunum um heimóttarskap. Lengi má áfram telja.
Ekki víst
Það versta er að frá hruni hefur „góða fólkinu“ tekist að einangra umræðuna. Fáir eru tilbúnir til að verða útmálaðir rasistar, barbarar eða hatursmenn fyrir það eitt að taka þátt í þjóðfélagsumræðu. „Góða fólkið“ á því umræðusviðið. Hinsvegar er ekki alveg víst að það sé til góðs fyrir land og þjóð.
Höfundur er bæjarstjóri í Vestmannaeyjum.