Brynjar Níels­son, þing­maður Sjálf­stæð­is­flokks, seg­ist ætla að hætta að nota Face­book af heilsu­fars­á­stæð­um. Brynjar hefur verið mjög áber­andi á sam­fé­lags­miðl­inum á und­an­förnum árum þar sem hann hefur sett fram skoð­anir á mönnum og mál­efn­um. Ummæli hans þar og skoð­ana­skipti hafa oft á tíðum ratað í frétt­ir. Brynjar er með hámarks­fjölda vina á Face­book og hefur náð meiri útbreiðslu með stöðu­upp­færslum sínum en flestir aðrir stjórn­mála­menn á und­an­förnum árum.

Í stöðu­upp­færslu sem Brynjar birti fyrir skemmstu segir hann að áður en hann hóf afskipti af stjórn­málum  haustið 2012 hafi hann ekki verið á sam­skipta­miðlum og lið­iði vel. „Mér var hins vegar tjáð að ekki þýddi að fara í stjórn­mál án þess að vera á fés­bók­inni, hið minnsta. Fés­bókin er kjör­inn vett­vangur til að koma áleiðis skoð­unum sín­um. Mér þykir vænt um alla 5000 vini mína og líka hina sem eru í mis­miklu jafn­vægi en hafa mikla þörf til að segja mér til synd­anna.

Sam­skipti á Fés­bók­inni eru vand­með­far­in. Kímni­gáfa og skop­skyn fólks er mjög mis­mun­andi og sumir bera lítið skyn­bragð á kald­hæðni og þekkja bara orðið úr orða­bók­um. Við­brögðin geta því verið ansi harka­leg og jafn­vel ógeð­felld. Einn góður vinur minn sagði að ég gæti lagað það að mestu með því að læra að nota alla þessa bros- og skeifukarla sem í boði eru.

Ég ótt­ast að allir þessir sam­skipta­miðlar séu farnir að hafa alvar­leg áhrif á geð­heilsu þjóð­ar­inn­ar. Sýn­ist að fólk sé að mestu hætt að tala saman og einu sam­skiptin eru þegar verið er að sýna hvort öðru eitt­hvað í sím­an­um. Kannski ekki skrítið að geð­heil­brigði­mál sé mesta áskorun stjórn­mál­anna í nán­ustu fram­tíð.

Nú er svo komið að ég ætla, af heilsu­fars­á­stæð­um, að kveðja Fés­bók­ina ,að minnsta kosti í bili. Eig­in­konan mun gleðj­ast og kannski láta sjá sig aftur á meðal fólks og margir sam­flokks­menn mínir munu draga úr notkun róandi lyfja ef það er ekki orðið of seint. Kannski mun hin magn­aða póli­tíska hreyf­ing Pírata ná átt­um. Krafta­verkin ger­ast.

Ég mun örugg­lega sakna ykk­ar, kæru vinir en nú bíð ég bara eftir að ein­hver kenni mér að loka þessum fjanda.“