Íslands­póstur tap­aði 161,2 millj­ónum króna á fyrri helm­ingi árs­ins 2018. Það er mik­ill við­snún­ingur frá sama tíma­bili í fyrra þegar fyr­ir­tækið skil­aði 99,1 milljón króna hagn­aði. Þetta kemur fram í hálfs­árs­upp­gjöri Íslands­pósts.

Íslands­póstur reiknar með að tekjur sínar muni drag­ast saman um hátt í 400 millj­ónir króna á árinu 2018 vegna fækk­unar á bréfa­send­ing­um. Ófjár­magn­aður kostn­aður við alþjón­ustu var um 600 millj­ónir króna á síð­ast­liðnu ári og áætlað er að hann muni nema um 700 millj­ónum króna á árinu 2018. 

Í til­kynn­ingu frá Íslands­pósti vegna afkomu fyr­ir­tæk­is­ins á fyrstu sex mán­uðum árs­ins segir að stjórn­endur fyr­ir­tæk­is­ins vinni nú að því „í sam­vinnu við stjórn­völd að leita leiða til að tryggja fjár­mögnun alþjón­ust­unnar og laga hana að breyttum for­send­um. Nauð­syn­legt er að nið­ur­staða liggi fyrir í þeim efnum á næstu mán­uð­u­m.“

Bréfa­send­ingum fækkað um tólf pró­sent

Á fyrstu sex mán­uðum árs­ins 2018 fækk­aði bréfa­send­ingum umtals­velt, líkt og þeim hefur gert á hverju ári í langan tíma, og þegar þær eru bornar saman við sama tíma­bil í fyrra nemur sá sam­dráttur um tólf pró­sent­um. Í til­kynn­ing­unni segir að afkoma fyr­ir­tæk­is­ins, sem er að öllu leyti í eigu íslenska rík­is­ins, hafi versnað um 260 millj­ónir króna á tíma­bil­inu og rekstr­ar­hagn­aður fyrir fjár­magns­kostn­að, skatta og afskriftir lækk­aði um 349 millj­ónir króna. Á sama tíma hafi rekstr­ar­kostn­aður auk­ist um 285 millj­ónir króna á milli ára.

Þar skipti mestu máli að sam­dráttur í bréfa­magni sem sent var hafi verið langt umfram spár. 

Í frétta­til­kynn­ing­unni segir að vegna þessa hafi árið 2018 um margt verið Íslands­pósti erfitt. „Fækkun bréfa þýðir minni tekjur sem hefur veru­leg áhrif á rekstur félags­ins. Íslands­póstur sinnir svo­kall­aðri alþjón­ustu­skyldu fyrir ríkið og hefur á móti einka­rétt rík­is­ins á að dreifa árit­uðum bréfum allt að 50 grömm­um. Tekjum af einka­rétt­ar­bréf­unum er ætlað að greiða fyrir þá alþjón­ustu sem ekki stendur undir sér, s.s. dreif­ingu í sveitum lands­ins. Nú er svo komið að tekjur af einka­rétti duga ekki til þar sem þær hafa dreg­ist mikið saman með minnk­andi magni. Önnur þjón­usta sem fyr­ir­tækið veitir í sam­keppni hefur því verið að greiða niður hluta alþjón­ust­unn­ar. Það dugar hins­vegar ekki lengur til og því hefur sax­ast á eigið fé Íslands­pósts sem gengur ekki til lengd­ar.“

Mikið tap af erlendum send­ingum

Íslands­póstur segir að minnk­andi bréfa­magn hafi gert það að verkum að óhjá­kvæmi­legt sé að end­ur­skoða þjón­ustu fyr­ir­tæk­is­ins. Undir alþjón­ustu­skyldu rík­is­ins sem Íslands­póstur sinnir fellur m.a. mót­taka, með­höndlun og dreif­ing á send­ingum frá útlönd­um. „Mikil aukn­ing hefur verið í net­verslun frá útlöndum á und­an­förnum árum og þá sér­stak­lega frá Kína. Vegna óhag­stæðra alþjóða­samn­inga þar sem Kína er flokkað sem þró­un­ar­ríki fær Íslands­póstur mjög lágt gjald greitt fyrir þessar send­ingar og standa þær greiðslur ein­ungis undir litlum hluta þess kostn­aðar sem fellur til við að með­höndla þær. Mikið tap af þessum erlendu send­ing­um, sem Íslandi ber að sinna sam­kvæmt alþjóða­samn­ing­um, er stór hluti vand­ans við fjár­mögnun alþjón­ust­unn­ar.“