Stjórn og stjórn­endur Kjarn­ans standa, og hafa stað­ið, 100 pró­sent á bak við starfs­mann fyr­ir­tæk­is­ins sem var í sumar þol­andi áreitni þing­manns.

Hegðun hans var niðr­andi, óboð­leg og hafði víð­tækar afleið­ingar fyrir þann sem varð fyrir henni. Afleið­ingar sem eru bæði per­sónu­legar og fag­leg­ar.

Stjórn og stjórn­endur Kjarn­ans gerðu þol­anda ljóst frá upp­hafi að hann réði ferð­inni í þessu máli og til hvaða aðgerða hann taldi rétt­ast að grípa. Eftir að fyrir lá við­ur­kenn­ing ger­anda á því sem átti sér stað, en eng­inn sýni­legur vilji til að bregð­ast við hegðun sinni með öðrum hætti, þá ákvað þol­andi að koma vit­neskju um áreitn­ina á fram­færi við stjórn­mála­flokk­inn sem ger­and­inn situr á þingi fyr­ir. Þar var mál­inu beint í far­veg nýstofn­aðrar trún­að­ar­nefnd­ar.

Sú nefnd komst að þeirri nið­ur­stöðu 27. nóv­em­ber síð­ast­lið­inn að þing­maður flokks­ins hefði brotið gegn tveimur siða­reglum hans. Þing­mað­ur­inn hafi auk þess, með fram­komu sinni, snið­gengið stefnu flokks­ins gegn ein­elti og áreitni og bakað með því félögum sínum í flokknum tjóni. Fyrir þessi brot, gegn starfs­manni Kjarn­ans, sætti þing­mað­ur­inn áminn­ingu trún­að­ar­nefnd­ar.

Þegar sú nið­ur­staða lá fyrir var það ákvörðun stjórn­mála­flokks­ins að ákveða hvað hann vildi gera með hana. Sú nið­ur­staða liggur nú fyr­ir.

Þol­and­inn í þessu máli, líkt og öllum öðrum áreitni- og ofbeld­is­mál­um, á að hafa fullan rétt yfir því hvort, hvenær og hvernig hann tjáir sig um þau atvik sem hann verður fyr­ir. Fjöl­miðlar sem og aðrir eru beðnir um að virða þau mörk.

Með vin­semd og virð­ingu,

Hjálmar Gísla­son, stjórn­ar­for­maður Kjarn­ans miðla.