Mikið van­traust ein­kennir stjórn­málin í Bret­landi og Banda­ríkj­unum þessi miss­er­in. Fjár­málakreppan fyrir rúmum ára­tug hefur þar mikið að segja. 

Þetta er til umfjöll­unar í ítar­legri grein sem Gylfi Zoega, hag­fræði­pró­fess­or, skrifar í nýj­ustu útgáfu Vís­bend­ing­ar, þar sem farið er yfir stöðu mála eftir sögu­legan kosn­inga­sigur Íhalds­flokks­ins í Bret­landi og einnig dínamískt ástanda í stjórn­málum í Banda­ríkj­un­um. 

Í grein­inni segir meðal ann­ar­s: 

„Ástæður van­trausts­ins eru marg­vís­leg­ar. Hér kemur fyrst í huga mis­skipt­ing tekna og auðs innan lands en auð­legð Lund­úna­borgar sker í augu þeirra sem búa í Norður Englandi við krapp­ari kjör. Hægur kaup­mátt­ar­vöxtur bætir ekki úr skák. Kaup­máttur lækk­aði frá fjár­málakrepp­unni 2008 fram í lok árs 2014 og hefur aðeins hækkað lít­il­lega síð­an.

Aðhalds­að­gerðir rík­is­stjórnar sem komst til valda um vorið 2010 bitn­uðu illi­lega á fátæk­ustu hér­uðum Eng­lands og urðu þannig til þess að magna óánægj­una enn meira. Og margir ótt­ast að inn­flytj­endur ógni menn­ingu og siðum inn­fæddra og inn­flytj­endur taki jafn­vel störfin af þeim sem eru fyr­ir. Til sam­ans verður þetta til þess að kjós­endur treysta ekki lengur stjórn­mála­mönnum og stjórn­mála­flokkum sem eru á miðju stjórn­mál­anna fyrir hags­munum sín­um. 

Við þetta bæt­ist að aukin alþjóða­við­skipti og tækni­fram­farir ógna störf­um, þau verða þá mörg mögu­lega flutt til ann­arra landa í fram­tíð­inni eða lögð af með bættri tækni. Ótti fólks við fram­tíð­ina hefur auk­ist.“

Hægt er að ger­ast áskrif­andi að Vís­bend­ingu hérna.