Efl­ing - stétt­ar­fé­lag og Reykja­vík­ur­borg und­ir­rit­uðu í nótt kjara­samn­ing sem gildir til 31. mars 2023. Verk­falls­að­gerðir Efl­ingar höfðu staðið yfir í meira en mánuð og þar af hafði staðið yfir alls­herj­ar­verk­fall frá miðjum febr­úar sem hafði meðal ann­ars mikil áhrif á starf leik­skóla, dval­ar­heim­ila og á sorp­hirðu. Þeim aðgerðum er nú lok­ið. 

Í til­kynn­ingu frá Efl­ingu segir að með samn­ingnum sé  stigið mik­il­vægt skref í átt að kjara­leið­rétt­ingu lág­launa­fólks og kvenna­stétta.  

„Með samn­ingnum hækka byrj­un­ar­laun Efl­ing­ar­fé­laga í lægstu launa­flokkum um allt að rúm­lega 112.000 krónur á samn­ings­tím­anum miðað við fullt starf. Hækk­unum umfram 90 þús­und króna taxta­hækkun að fyr­ir­mynd almenna vinnu­mark­að­ar­ins er náð fram með töflu­breyt­ingu sem skapar að með­al­tali um 7.800 krónur í við­bót­ar­grunn­launa­hækkun hjá öllum Efl­ing­ar­fé­lögum og einnig er samið um sér­staka við­bót­ar­hækkun lægstu launa í formi sér­greiðslu.

Sér­greiðslan sem um samd­ist er 15.000 krónur í lægstu launa­flokkum og fjarar út eftir því sem ofar dregur í launa­flokk­um. Sér­greiðslan kemur á 26 starfs­heiti Efl­ingar önnur en þau sem þegar hafa sér­staka kaupauka. Hún mun skila sér í stig­lækk­andi mynd til tæp­lega þriggja af hverjum fjórum Efl­ing­ar­fé­lögum hjá borg­inn­i.“

Þá séu í nýjum kjara­samn­ingi marg­vís­legar aðrar kjara­bætur en  grunn­launa­hækk­an­ir, svo sem stytt­ing vinnu­vik­unnar og að nám­skeiðum og fræðslu verði gefið aukið vægi í launa­myndun ein­stakra starfs­manna. „Efl­ing lítur á samn­ing­inn sem sigur eftir langa og stranga bar­áttu þar sem tek­ist var hart á um rétt­mæti krafna félags­ins og verk­falls­vopn­inu beitt,“ segir í til­kynn­ing­unni.

Sól­veig Anna Jóns­dótt­ir, for­maður Efl­ing­ar, segir að áður þagg­aðar og jað­ar­settar kon­ur, sem fáir höfðu fram að því haft áhuga á, hafi stigið fram í aðgerðum Efl­ingar með sjálfs­virð­ing­una að vopni og skilað skömm lág­launa­stefn­unnar þangað sem hún á heima. „Lág­launa­konur búa yfir ólýs­an­legum kröftum sem þær ákváðu að nýta í eigin bar­áttu frekar en að fórna sér ævina langa í að taka til eftir aðra,“ sagði Sól­veig  

„Allar stofn­anir valds­ins stóðu sam­ein­aðar gegn okk­ur. Okkur átti að berja  til hlýðni, eins og tíðkast hefur ára­tugum sam­an. En Efl­ing­ar­fé­lagar hjá borg­inni hafa fært valda­stétt­inni og raunar sam­fé­lag­inu öllu frétt­ir; þegar verka­fólk kemur saman í krafti fjöld­ans, sam­stöð­unnar og bar­áttu­vilj­ans þá stöðvar það ekk­ert. Efl­ing­ar­fé­lagar hjá borg­inni hafa skrifað nýjan kafla í sögu íslenskrar verka­lýðs­bar­átt­u.“